Familie Vinceprins heeft in hun leven menig kasteel gezien. Uiteraard komt dat voort uit ons 'prinsen' bestaan zoals de naam Vinceprins u wellicht al doet vermoeden. Maar het kasteel wat we nu wilde zien was zeker de moeite waard. Het is één van de mooiste kastelen in Duitsland. Dus gingen we op pad met de Electric Vehicle Vinceprins (EV-V). Bijna 2 uur moesten we rijden naar Wierschem. Van daaruit een parkeerplaats vinden (waarbij we een parkeerkaartje kregen van een dame die de parkeerplaats ging verlaten ... er zijn echt wel goede Duitsers) en via de looppaden afdalen naar het dal richting 'Burg Eltz'.
Het bleek een barre tocht te worden. De voortekenen beloofden al niet veel goeds: geen eten en drinken bij ons, warm met een hoge luchtvochtigheid, geen harnas met schild en lans, het ijzeren paard met 220 PK hadden we zojuist achtergelaten op de parkeerplaats .... kansloos waren we tegenover rovers op ons pad in het dal op weg naar Burg Eltz.
looproute van de barre tocht naar Burg Eltz
Je kon niet veel zien vanaf de paden in het bos. In de verte hoorde je een lager gelegen beekje stromen maar zien kon je ze niet. Na vele stappen, zweten en afzien kwamen we op een gegeven moment voorbij een bocht. Was dat Burg Eltz? Op de foto's zag Burg Eltz er anders uit. Zo te zien was het één of andere ruïne.
bron: foto Vinceprins® - ruïne doemt op
Mentaal moesten we alle zeilen bij zetten om toch door te gaan. We wisten dat we er bijna waren. En toen gebeurde het ..... na de volgende bocht in het pad doemde Burg Eltz op. Wat is ze mooi!
bron: foto Vinceprins® - aangekomen bij Burg Eltz
Burg Eltz is prachtig. Zie de mooiste foto's die Vinceprins gemaakt heeft in de onderstaande compilatie:
bron YouTube compilatie: foto's Vinceprins®
Tijdens de rondleiding binnen in (een deel van) het kasteel mochten er absoluut geen foto's gemaakt worden. De rondleidende gids, in englischer Sprache, zag hier streng op toe. Zo werd ook een telefonerende meneer even terecht gewezen door de gids. Voor Vinceprins was de gids een echte ridder. Ik heb zijn gegevens voor het geval hij bij mijn kasteel in loondienst wil.
Om mijn blog lezers een indruk te kunnen geven van de prachtige kamers die we hebben gezien heb ik van de officiële Burg Eltz website (https://burg-eltz.de) een aantal foto's verzameld. Een bezoek is echt de moeite waard!
[klik op de afbeelding voor een vergroting]
bron: https://burg-eltz.de
Eén ding viel mij al op tijdens het bezoek: de plaats van de ruïne waar ik het eerder in dit bericht over had, daar is iets mee. De ruïne bevindt zich dichtbij Burg Eltz maar is vanuit Burg Eltz helemaal niet goed bereikbaar. Wat had de ruïne dan voor nut en doel? Dat maakte mij nieuwsgierig!
[klik op de afbeelding voor een vergroting]
bron: foto's Vinceprins® - de ruïne nabij Burg Eltz
Als het niet om privacy gaat is Google je vriend om online informatie te zoeken over een mogelijke link tussen de ruïne en Burg Eltz. Al snel popte er een Wikipedia link naar voren met de naam van de ruïne: 'Trutz-Eltz'. Opvallend is de link die in de naam van de ruïne zit: 'Eltz'. Dus er is een link tussen beide objecten! Toen vond ik een interessant bouw archeologisch onderzoek. Na dit rapport door Google translate gehaald te hebben blijkt de ruïne Trutz-Eltz rond 1331 te zijn gebouwd. Het was een belegeringskasteel!
Het kasteel Trutz-Eltz werd door aartsbisschop Baldwin uit Trier gebouwd als belegeringskasteel tegen het kasteel van de Heren van Eltz als onderdeel van de Eltz vete, die duurde van 1331 tot 1336. Samen met de vrije keizerlijke ridders en heren van Waldeck, Schöneck en Ehrenberg (Ehrenburg) verzette de eerbiedwaardige familie von Eltz zich tegen Baldwins territoriale beleid. In totaal vormden 21 edelen een gezamenlijke beschermende alliantie tegen de keurvorst. Na het mislukken van een directe aanval op kasteel Eltz - dat tot op de dag van vandaag nooit met geweld is veroverd - liet aartsbisschop Baldwin het belegeringskasteel al in 1331 bouwen op een strategisch gunstig gelegen nabijgelegen rots.
1. Burg Eltz - 2. ruine Trutz-Eltz - 3. versterking van de ruïne (vrijwel geen overblijfselen meer aanwezig) - 4+5. torenspitsen
Bron: Bauarchäologische Untersuchungen zur Trutz-Eltz door Olaf Wagener en Achim Scmidt
'Die Belagerung der Burg Eltz durch Erzbischof Balduin von Trier während der Eltzer Fehde (1331-1336)'
De belegering om Burg Eltz te veroveren duurde twee jaar, waarin aartsbisschop Baldwins' mannen de aanvoerroutes afsneden en het kasteel herhaaldelijk bombardeerden met stenen d.m.v. katapulten (blijden). Vondsten ter plaatse bewijzen dat militaire vuurwapens, de zogenaamde ‘vuurpotten’ of ‘pijlgeweren’ voor het eerst op Duits grondgebied werden gebruikt. Nadat de vete in 1333 was beslecht, bleef ruïne Trutz-Eltz in het verzoeningsverdrag van 1336 genoemd als het ‘nieuwe’ kasteel, bestaan (het vredesverdrag legaliseerde feitelijk het gebouw van aartsbisschop Baldwin) en in 1337 ging het als leengoed over aan Baldwins voormalige tegenstander Johann von. Eltz.
Nadat de ruïne Trutz-Eltz kort na de vete zijn belang verloor, werd het kasteel nooit verwoest, maar werd het niet langer onderhouden en raakte vervolgens in verval. Een document uit 1453 beschrijft het kasteel als “voorheen onbewoond en daarom verwoest en vergeten”. Tegenwoordig is Trutz-Eltz een “onbeveiligde ruïne in progressieve achteruitgang”. In de kasteelruïne zijn naast enkele funderingsmuren alleen de circa 10 meter hoge resten van de woontoren bewaard gebleven. De kasteelruïne is eigendom van de graven van Eltz
In het bouw archeologisch onderzoek naar Trutz-Eltz van Olaf Wagener en Achim Scmidt gaat men dieper in op de constructie en ligging van ruïne Trutz-Eltz (link download het rapport in PDF). Enkele fotofragmenten uit hun onderzoeksrapport zie je hieronder.
[klik op de afbeelding voor een vergroting]
Bron: Bauarchäologische Untersuchungen zur Trutz-Eltz door Olaf Wagener en Achim Scmidt
'Die Belagerung der Burg Eltz durch Erzbischof Balduin von Trier während der Eltzer Fehde (1331-1336)'
In het onderzoeksrapport zag ik de foto van de stenen die mogelijk werden gebruikt om weg te slingeren met de blijde (katapult) om de kasteelmuur van Burg Eltz te vernielen zodat de mannen van aartsbisschop Baldwin het kasteel konden belegeren. Zie de foto hierboven, afbeelding rechtsonder. Het kwartje viel van wat ik die middag had gezien op een binnenveld van het Burg Eltz complex. Ronde stenen die bij elkaar verzameld waren! Zouden die weggeslingerd zijn vanuit de ruïne naar Burg Eltz? Nog zoveel vragen ....
Bij het rustig ontwaken in de bungalow hoorde ik in de verte helikoptergeluiden. Wat zou het zijn? Een legeroefening, een politieactie of komen de Russen met hun Ми-24 helikopters? Het geluid bleef maar aanhouden. Waar is Bollo als je hem nodig hebt? Is het er zo één die als eerste het zinkende schip verlaat?
We pakten uit voorzorg onze tassen in en haalde snel nog een aantal waterflessen en ingeblikt voedsel uit de parkwinkel. We merkten meteen dat de prijzen al aanzienlijk waren gestegen (Bollo is erg commercieel).
Met draaiende EV-motor lieten we de hond nog even uit zodat we in één keer een lang stuk hier vandaan konden rijden naar een veilige haven. Lopend door de beschutte wijnvelden nabij Saaiberg werden we verrast door opnamen van de serie 'Airwolf'. Wie had dat gedacht?!
Al vliegende signeerde Jan-Michael Vincent een notitieblaadje wat ik toevallig bij mij had. 's Avonds aten we eten uit blik. Het was een prachtige vakantiedag.
Een mens kan zich vergissen. Het gebeurt Vinceprins niet vaak maar deze keer zat ik er naast. Saarburg is helemaal niet saai (als je geen puber bent).
De combinatie van de geografische omgeving met daarbij de oude gebouwen (en mooi weer) maakt het een prachtig plaatsje. De naam Saarburg duikt voor het eerst op rond 964. Toen liet graaf Siegfried von Luxemburg, de stichter van Luxemburg-stad, een burcht oprichten. Saarburg telt zo'n 6700 inwoners en het is vooral een toeristenoord rondom de florerende wijnindustrie. Dat zie je goed terug aan de vele wijngaarden rondom.
bron foto: Vinceprins®
Een toeristische attractie in het centrum van Saarburg zijn de watervallen midden in de stad. Ook de kastelen aan de rand van de stad trekken veel bezoekers.
bron foto: Vinceprins®
Vanaf Warsberg zijn we met de kabelbaan naar Saarburg afgedaald. Een mooie compilatie van Saarburg, vanuit verschillende invalshoeken, kan je hieronder vinden. viel Spaß!
Op vakantie met de EV? Wat heb je daar voor nodig anno 2024? Laadpunten! De weken voordat we zouden vertrekken naar Landal Warsberg in Saarburg heb ik de omgeving al gescand op het aantal laadpunten. Ik kwam tot de conclusie dat het nog niet zo goed geregeld is als bijvoorbeeld het westen van Nederland. Een goede beschikbaarheid van laadpunten geeft de gasten die komen met hun EV extra ontspanning. Wat doen mensen die extra ontspannen zijn? Juist, geld uitgeven (ja toch Bollo?).
Op het bungalowpark zijn twee laadpunten beschikbaar. Die zijn niet beschikbaar met de gangbare laadpassen .... die moet je kopen bij de receptie (lekker flexibel ben je weer Bollo = meer stress voor de gasten).
Elke keer als ik thuis op de kaart keek welke laadpunten van de twee op het park vrij waren, waren deze bezet. Best wel logisch met zo weinig laadpunten op zoveel huisjes maar het voorspeld niet veel ontspannen goeds. Ook de reviews waren niet heel goed.
Beneden de grote heuvel zijn verspreid nog wel een aantal laadpunten maar of deze openbaar en vrij zijn is de grote vraag. Het is gewoon prettig om regelmatig te kunnen laden als je dat wenst zodat je op de vakantie lekker flexibel bent. De eerste analyse die ik vooraf had gemaakt werd bij aankomst op het park bevestigd: beide laadpunten bezet! De rode auto laadt zeker meteen zijn accu boormachines op die in de kofferbak liggen?
Maar degene die Vinceprins kent weet dat er altijd een alternatief gevonden wordt. Door 'inside information' wist ik dat je naast het huisje kon parkeren. Het enige wat nodig zou zijn is: een geaard stopcontact, een raam die open kan, voldoende vermogen van de groepenkast .... en laat dat er nou zijn!
Het enige wat ik op de kleine gok zelf moest aanschaffen is een 230V laadkabel. Kost natuurlijk wel geld maar verspreid over 5 jaar én de flexibiliteit die je er voor terug krijgt vind ik 't waard.
Het laadvermogen stel ik voor de zekerheid in op een laag ampèrage en het werkt supertoll!
Om gezeik te voorkomen (=stress) maak ik na elke laadbeurt via het stopcontact, een foto van de hoeveelheid energie wat er is gebruikt om de EV op te laden. Mocht Bollo er over gaan zeuren dan is er een oplossing door het e.e.a. te verrekenen. Maar dat is mosterd na de maaltijd, zorg eerst eens voor betere laadvoorzieningen. Ik kan mij hier zo over opladenwinden!
Tijdens onze heenreis naar Saaiburg werd ik verrast door een e-mailbericht die ik in eerste instantie niet kon plaatsen. Toevallig stond de auto net aan de snellader waardoor ik even tijd had om te onderzoeken wat het bericht inhield.
Het zit zo: tijdens onze zomervakantie in 2019 naar Oostenrijk had ik het kenteken van onze rode Renault Clio aangemeld om op kenteken tol te betalen. Lekker zorgeloos doorrijden naar de bestemming was het vakantie idee van 2019. Het ging prima en we hadden genoten van dit mooie land.
Na vijf jaar trouwe dienst deden wij in 2020 de Clio van de hand. Hopende dat een nieuwe eigenaar er net zo blij mee zou zijn als wij waren. Mooie herinneringen hadden wij gemaakt met onze rode Clio.
Bijna 4,5 jaar later deed de Clio van zich horen: Vinceprins had er nooit meer aan gedacht om het kenteken van de rode Clio af te melden bij Asfinag .... de uitbater van de digitale trajecttol in Oostenrijk.
De 'nieuwe' eigenaar ging toevallig op vakantie in Oostenrijk en kwam op de heenweg op een toltraject terecht. Omdat het kenteken gerigistreerd STOND via Vinceprins' account, ging de slagboom automatisch open. Daar hoefde de 'nieuwe' eigenaar niets voor te doen. Omdat de creditcard die was gekoppeld niet meer actief is kreeg ik een mail met de factuur om 11 euro af te tikken.
Dezelfde avond heb ik het kenteken van de Clio verwijderd uit mijn account. Het is bij die ene factuur gebleven. De 'nieuwe' eigenaar zal op de terugreis wel verbaasd zijn geweest dat de slagboom niet open ging ... zouden ze de slagboom er uit gereden hebben?
De zomervakantie staat eindelijk voor de deur. Heerlijk ontspannen waarbij niets moet mag en alles mag moet.
De eerste vakantie met een volledige elektrische auto. In Nederland kan je op heel veel plaatsen laden maar waar wij naar toe gaan in Duitsland valt dat best nog tegen op lokaal niveau. Het grote vakantiepark heeft heel veel bungalows met maar liefst TWEE laadpunten. Zou dat een Landal dingetje zijn? Want in Nederland doet Landal het niet veel beter anno 2024 (Netcongestie was een paar jaar geleden nog geen sprake van. Regeren is vooruit zien beste Bollo.)
We hebben ons over gegeven aan het lot en gingen het ervaren. Vol bepakt, met daarbij een bagagewagen aangekoppeld, was het toch afwachten hoe de auto zich gedraagt qua prestaties.
Buiten dat waren ook de voorspellingen qua weer en verkeer niet heel rooskleurig.
Zonder verwachtingen zijn we op pad gegaan en ja .... er was veel regen, redelijk druk hier en daar maar echt veel files ... nee. De prestatie van de volgepakte elektrische auto met bagagewagen waren boven verwachting. Bij elkaar zijn we over ca. 500km maar 48 minuten gestopt waarbij we ingeplugd waren in een snellader (zonder wachttijden) en tegelijkertijd gebruik maakte van het sanitair, koffie en de beentjes van de hond lieten strekken. Dat zou niet sneller zijn dan met een benzineauto. Maar alles valt en staat natuurlijk met de hoeveelheid beschikbare snelladers op de verscheidene locaties op de route.
De reis naar Saarburg was dus helemaal top. Laten we van deze vakantie geen Saaiburg maken!
