The day's after: Disneyland Paris

De dagen na Disney zijn leeg zonder Mickey en Goofy. We missen Buzz, Cars en alle andere Disney vrienden. Hield je niet van Mickey Mouse? Dan nu wel. Persoonlijk vind ik Donald Duck leuker en die zie ik daar een stuk minder. Oma Duck heb ik heel vaak gezien..... laat Vincevrouw het maar niet horen! 

De Disneyland Parijs compilatie kan je hieronder terug zien. Helaas is de kwaliteit beperkt. Dat ligt aan Blogger. Mijn filmpje mag maar 100MB groot zijn. Dat is toch niet meer van deze tijd met alle 4K en HD opnames?

Wat ons opviel bij aankomst was de enorme beveiliging bij binnenkomst van het park en op het complex van het hotel. Eigenlijk begon dat al bij de tolpoorten van de autosnelweg naar Parijs. Bij elke doorgang stond een Gendarmerie. Aan de zijkant van de weg stonden politieauto's klaar om in actie te komen. Natuurlijk niet verwonderlijk na de aanslagen in Parijs. Honden aan de zijkanten van het plein (wel gemuilkorfd), beveiliging te paard, tassen door de röntgenscanner, de jassen moesten open om te zien of er 'wat' onder zat. Tevens moest bij betreding van het hotel de kofferbak open en stonden vlak achter de slagboom 2 ram palen.... het voelde wel goed... anderzijds diep en diep triest dat dit op een kinderpretpark nodig is. En zeg nou niet dat het allemaal overdreven is want hoe misselijkmakender de aanslag hoe beter sommigen dat vinden..... O ja.... do I need to say more? Niet te veel bij stil staan.

Na het vuurwerk op de zaterdagavond stapten wij rond 23 uur in de occasion om weer naar huis te rijden. Tot een uur of 1 in de nacht ging dat goed. Daarna werd het toch wat zwaar. Niet verwonderlijk na 2 dagen slenteren. Uiteindelijk waren we rond 4.30 uur weer thuis..... wat voelde dat bedje fijn en zo vertrouwd naast Katrien.  :-P

Joepie: Disneyland Parijs

De wekker ging erg vroeg af vrijdagnacht: om 3 uur om precies te zijn. Maar het was voor een goed doel want familie Vinceprins vertrok naar Disneyland Parijs!

Het vreemde was dat de 'Tom Tom' een veel langere reistijd aangaf tijdens het rijden dan ik had eerder al had opgezocht op 'Google Maps'. Na 3 uur rijden kwam ik er achter dat ik 'rijden via tolwegen' had uitgeschakeld :-P oeps!

Eerdaags volgt een volledig verslag. Voor nu moeten jullie het doen met een paar foto's voor de eerste indruk.... Au Revoir and a Merry Christmas!

Weekje van de straat

Nadat er afgelopen april vier woninginbraken in één nacht waren gepleegd was de maat vol. De bewoners die zich betrokken voelen met hun wijk balden hun vuisten ineen: de buurtwacht was opgericht. Nadat de wijkagent tips, tricks, do's en dont's met de buurtwachters in spe doornam, werden de herkenbare buurtwacht hesjes uitgedeeld en kon het patrouilleren door de wijk beginnen.

de wijkagent met de tips & tricks

Loopschema's werden opgesteld voor 's ochtends, 's middags, 's avonds en in de nacht. Verbazingwekkend wat een enthousiaste en gemotiveerde mensen er in het begin al op af kwamen. Maar daar schuilde ook het gevaar. Door het enthousiasme zijn er in het begin foto's gemaakt van mensen in de wijk die eigenlijk niets verkeerd deden. We moesten de wijk met al haar mensen nog beter leren kennen dus beginnersfouten werden (nog nét) gedoogd. Na 2 maanden wist iedereen van de hoed en de rand en vielen de bijzonderheden in de wijk pas écht goed op. Na oplettendheid van een buurtwachter (op dat moment buiten dienst ;-) werd er met behulp van de politie 2 mensen aangehouden met inbrekersgereedschap. Dat was een mooi succes. Maar het mooiste succes werd vanaf dag 1 al geboekt: GEEN WONINGINBRAKEN.

Tot nu toe zijn er toch veel verdachte situaties gezien in onze relatief rustige wijk. Sommige overduidelijk waarbij meteen de politie werd ingeschakeld. Maar zo'n zoektocht heeft nog geen succes gehad. Twee pogingen tot woninginbraak zijn er gepleegd maar telkens werd het inbrekersgilde gestoord door (zeker in één geval) de BUURTWACHT. Want ook 's nachts lopen wij met onze geopende ogen en oren in onze wijk. Taaie volhardende rotzakken zijn we ;-)

Zo ook in de nacht van 24 juli j.l.. Samen met mijn buurtwacht maatje struinden we diep in de nacht de straten en brandgangen af naar verdacht volk of geluiden. We pakte nog even een laatste straatje  voordat we weer naar ons, inmiddels afgekoelde, bedje zouden gaan. En daar liep een verdacht figuur op straat. Hij zag er niet zo'n beetje verdacht uit: trainingsbroek, sweater met capuchon op zijn hoofd, gympen en een soort handdoek over zijn schouder (handig om over scherpe randen te leggen om ergens overheen te klimmen). Hij sprak een taal die mij te machtig was (Pools) maar ik herkende nog de straatnaam waar hij vertelde waar hij zou moeten wonen. We wensten hem (voor het gemak noemen we hem even 'Jerzy') succes maar besloten met gepaste afstand om Jerzy te volgen. Dat had hij in de gaten. 2x per minuut keek hij achterom om te zien of we nog achter hem zaten ..... you bet we are! Het kan niet anders dan dat hij nu nog last van zijn nek heeft. Door het vele omkijken maakte hij zichzelf nog verdachter. Toen hij vrijwel rondjes liep in onze wijk en de 2 omliggende wijken toen wisten wij zeker dat hij hier niet thuis hoorde en belde we de politie. Toevallig heeft de politie onlangs deze gesprekken vrijgegeven. Die kan je hieronder beluisteren:

start het geluidsfragment hierboven

En zo stonden we op de parkeerplaats in het bos met 2 buurtwachters, Jerzy en 2 agenten met een stagair/meeloper. Jerzy liet zijn ID zien aan één van de agenten. Uit het OPS bleek dat Jerzy gesignaleerd stond voor diefstal en meteen mee mocht het busje in. Of hij moest een paar honderd eurootjes aftikken maar hoe dat gegaan is heb je zojuist kunnen horen in het geluidsfragment.

Jerzy was in ieder geval een weekje van de straat (op onze kosten) en zal hopelijk andere alternatieven zoeken voordat hij weer in onze wijk komt..... (want die is van ons)

Klein Vink kan nog groeien

Omdat de bodem in zicht is van onze spaarpot besloten wij een aantal maanden geleden om niet op vakantie te gaan. We waren van plan om de hele vakantie rondjes te gaan rijden in onze nieuwe Clio. De gedachte dat we hierdoor de schatkist van het land 'effectiever' zouden bijvullen gaf ons een bijkomstig goed gevoel.

Maar enkele weken na de aanschaf hielden wij een potje over omdat onze nieuwe Clio zuiniger rijdt dan de oude occasion. Wat zou het lekker zijn om toch nog even 'er uit' te gaan: even geen prikkels voor schoonmaak en klusjes. Dus zochten we iets goedkoop maar wel 'goed' om naar toe te gaan. We kwamen uit in Arcen, een Roompot park met de naam 'Klein Vink'. Het kostte niet veel en er was een zwembad: ideaal voor de kleintjes. We waren erg benieuwd omdat familie Vinceprins altijd naar Landal parken gaat (1) (2) (3) (4) (5) (etc).... het voelde een beetje als vreemd gaan. Maar ja... de Landal parken waren qua prijs niet echt heel concurrerend.

Alhoewel..... dat dachten wij! Landal en Roompot vallen (achteraf) niet met elkaar te vergelijken. Vooraf wil ik even duidelijk zijn dat wij het goed naar de zin hebben gehad maar ik vond de kwaliteit / uitstraling van de huisjes en voorzieningen toch wat tegenvallen. Verder kon je gewoon zien dat onderhoud en de staat van diverse technische installaties geen hoge prioriteit heeft (wat uiteindelijk resulteert in hogere en onbeheersbare kosten op de langere termijn). Gezegd hebbende dat we het leuk hebben gehad en ons referentiekader hoger is gaan we nu verder met de ervaring van ons verblijf op 'Klein Vink':

Het 'groen' op het park werd erg goed onderhouden en zag er erg goed verzorgd uit: chapeau! ik geef het onderhoud aan het groen een 9. De huisjes daarentegen waar wij in zaten waren aan elkaar geschakeld en hadden een uitstraling van 'aanleunwoningen'.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Het was ook allemaal gelijkvloers dus voorbereid op de toekomst? Behalve de douchecabine... deze is niet toegankelijk met een rolstoel.

klik op de afbeelding voor een vergroting

De doucheruimte hebben ze niet zo heel lang geleden nog aangepakt. Daarbij hebben ze een kunststof douchecabine geplaatst in de 'bezemkast' welke toegankelijk is vanaf de doucheruimte. Best wel een creatieve oplossing om ruimte te besparen in de doucheruimte. Echter is het opstapje vrij lastig wanneer je moeilijk ter been bent. Tevens (je kan het verwachten) lekt de cabine in onze bungalow water door naar de 'bezemkast'. Enkel glas en opbouw wandcontactdozen en lichtschakelaars met k25 goten ..... niet de uitstraling die ik had verwacht. Een televisie uit 1990.... dat ze nog bestaan? Breng ze naar het museum!

Wat was ik blij toen ik thuis de 'kleine cijfertjes' in de linker bovenhoek tijdens de uitzending van de 'Tour de France' weer kon lezen. De verlichting in de slaapkamer was erg goed. Zo goed zelfs dat het menselijk lichaam absoluut geen melatonine meer aanmaakt! Een vreselijk fel TL licht. Het armatuur (2x) werd enigszins door een afgewerkte plank nog aan het zicht onttrokken wanneer je de slaapkamer in kwam lopen. Maar zodra je in je bed ging liggen keek je hier tegenaan:

.... welterusten zonder melatonine .....

Het verzamelgebouw was voorzien van horeca, een winkel, glow in the dark golf en een indoor speelgelegenheid. Erg goed dat in zo'n gebouw waar zich allerlei kwetsbare doelgroepen bevinden een brandmeldcentrale aanwezig is. Maar om deze dan op deze manier uit te breiden langs een trap waar veel mensen (en niets vermoedende kinderen) op en af lopen, is vragen om problemen.

klik op de afbeelding voor een vergroting

"niet aan het rode draadje trekken hoor kinderen! Dan valt de centrale in storing" Hoe serieus ben je dan bezig? Verder is het esthetische oog van de technische dienst niet zo goed getraind:

Gelukkig konden kleine kinderen hier niet bij. Grote kinderen wel... dat moet je niet willen (afgezien of er nu wel of geen spanning op staat). Pluspunt van het zwembad op het park was de toezicht die er aanwezig was. Op Landal parken is deze vrijwel niet aanwezig. Kleedhokjes en kluisjes zagen er goed uit. Onderhoud aan het gebouw gaf het een wat mindere uitstraling. De luchtbehandeling van het zwembad stond pal naast het gebouw in het zicht. Persoonlijk zou ik dit met bamboe schermen e.d. aan het zicht onttrekken. Wat ik hierdoor wel goed kon zien was dat de kartonnen paneelfilters in de filtersectie uit het filterframe waren gevallen.... een teken van weinig onderhoud aan de ventilatie-installatie. Helaas is een vervuilde luchtbehandelingskast (de filters zitten er immers niet meer goed in) een bron van ..... bacteriële viezigheid die ook het zwembad in wordt geblazen.

Wat erg leuk is op het park is het 'Glow in the Dark Golf'. Dat ziet er leuk uit met al het UV licht en de oplichtende kleuren. Ziet er ook netjes uit (onder UV licht). Of er op een goede manier is nagedacht over brandveiligheid? ..... daar kan je over discussiëren:

Helaas zat er geen horeca bij de indoor speeltuin en bij de buitenspeeltuin waarbij je als ouder lekker kan genieten van een kopje koffie terwijl de kinderen aan het spelen zijn en daarbij meteen een oogje in het zeil kan houden. Dat zou ook nog omzetverhogend werken (waardoor je weer meer geld kan uitgeven aan onderhoud en vernieuwing). Verder trekken de goedkope prijzen ook een ander soort type mensen aan. Ik noem het meestal SBS6 mensen: om 's avonds om half elf je kinderen luidruchtig (gillend & schreeuwend) buiten te laten spelen bij de bungalows terwijl je er zelf als ouder vrijwel naast staat .... dan snap je niet zo goed wat een harmonieuze samenleving in houdt. En daarmee sluit ik dit Roompot hoofdstuk af. Wellicht dat een ander Roompot park een andere indruk achter laat, maar ik zeg: Bollo we komen er de volgende keer gewoon weer aan!

P.S.: een vleesmes is geen onderdeel van het standaard assortiment. Waar snij jij de kip mee? 

P.S.2: HotSpot van KPN op het park is geen aanrader. Streamen en het AD downloaden is vrijwel onmogelijk.

Bollooootje!

Afgestudeerd kleuter

Kleine meisjes worden steeds groter (en eigenwijzer). Je kent het wel: als de dag van gisteren herinner je jezelf nog de eerste zwemles ..... inmiddels drie zwemdiploma's in de pocket. De eerste dag op de kleuterschool waarbij je hoopt dat ze niet gaan huilen als je weg gaat ..... voor je het weet zijn ze een uurtje aan het wennen in groep 3.

Je realiseert het jezelf niet altijd maar als een trein gaat alles voorbij. Vooral als je ouder wordt lijkt het wel of die trein steeds sneller gaat. Gaat ze wel weer een keer wat langzamer?

Kim had vandaag haar kleuterafsluiting met de andere klasgenoten uit groep 2. En ja hoor, ze is afgestudeerd kleuter 😉 De pannenkoeken en Jip en Janneke champagne stonden klaar. Ze voelt zich al echt een grote meid en kan niet wachten om te leren lezen in groep 3. Het minder gaan spelen op school zal haar in eerste instantie wel even gaan tegenvallen.

Tevens namen we deze week afscheid van haar kleuterjuf Peggy en klasgenootje Guusje .... Toen eenmaal dat kwartje bij haar viel .... viel er ook een traantje mee.

Zwoele zomerochtend

Hitteplan of niet, dit zijn toch mooie plaatjes om voorbij te fietsen in dit zwoele ochtendweer? Laten we maar zuinig zijn op dit gebied in de randstad 

Sanitairpark

Lang geleden was het dat Vinceprins bij Plaswijckpark in Rotterdam was geweest. Ik herinner me een uitkijktoren, waterfietsen in de vorm van zwanen en een aantal dieren.

Vandaag waren we er met vrienden en met de kleintjes naar toe gegaan. Wat is het er veranderd, leuk en gezellig. Een aanrader!

We waren vroeg en konden zelfs gratis parkeren. Dat het nog bestaat in Rotterdam? We waren blij verrast.

Als klap op de vuurpijl sloten we af met de boot-jump (Vinceprinses mocht er tot haar grote verdriet niet in omdat ze te klein was) Dat was het enige smetje op deze dag 😉

Topdag!

Betoverde Kikker

Vandaag probeerde ik de Prinses te kussen .... volgende keer eerst maar de tanden poetsen ....

Bring me back to Sittard

Sinds een lange tijd hebben de fietsmaten weer eens afgesproken om te gaan biken. Ditmaal, helaas, zonder één fietsmattie (waarschijnlijk heeft hij nog last van een maïskolf o.i.d.?) Reden om na een jaar of twee eens Vinceprins zijn fiets eens na te lopen... Hetgeen ik aantrof (en al bang voor was) beloofde niet veel goeds.

Vastgeroeste ketting, vastzittende versnelling van het voorblad, aangekoekte modder en vet in de derailleur. Het was dus noodzaak om vroegtijdig aan de herstelwerkzaamheden van de fiets te beginnen voordat één dag van te voren mocht blijken dat Vinceprins hybride fiets niet meer snel te herstellen is zonder professionele hulp. Want dan kunnen we niet meer fietsen bij mijn fietsmaat (die inmiddels in Sittard woont). Uiteindelijk was het ook nog de vraag of de fiets in de nieuwe Clio zou passen ... stond de 'bike afspraak'op losse fietsschroeven?

klik op de afbeelding voor een vergroting

Na een investering van zo'n 6 werkuren en het gangbaar maken van de vóórste versnelling met een hele grote tang lukte het Vinceprins om de fiets weer als fiets te laten functioneren. Tegen de verwachting in glom de tandwielcassette aan de achterkant zelfs een beetje (trots). De volgende dag kreeg ik met veel moeite nog maar net de achterklep dicht van de Clio. Dat was met de occasion wel gemakkelijker.

De dag begon bewolkt in Vinceprins' city. Naarmate ik met de Clio dichter bij Limburg kwam begon het meer en meer te regenen. Daar ging mijn kostbare werk aan mijn fiets dacht ik nog. Na aankomst in Sittard genoten we van koffie (Mmmmmmm) en kletsten we elkaar bij over van alles en nog wat (sex, drugs en rock&roll).

koffie met een energiebron

Rond twaalf uur bleef het droog en de zon kwam door. Het natte wegdek droogde snel op en de fietsjassen hoefde niet aan .... het was tijd om te knallen! We hadden ons een aantal doelstellingen voorgenomen: 

1. koffie met vlaai  2. Vlaamse frieten  3. Geen sportieve verwachtingen.

Alle drie de doelstellingen werden gehaald al was het sportieve resultaat (met de irritante en pittige tegenwind) goed.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Na zo'n 84 km in 3,5 uur (klik hier voor inzicht in de sportieve prestatie) kwamen we weer aan in Sittard. Het laatste stuk langs het kanaal naar het pontje was ik zo hard gegaan dat ik helemaal leeg was. Niet moe maar leeg ... dat gebeurd me niet vaak (één keer eerder na de halve marathon) en da's niet comfortabel. Het laatste stuk trok mijn fietsmaat me door Sittard naar zijn huis. Rode of groene verkeerslichten? Ik zag alleen maar zwarte vlekken ;-)

klik op de afbeelding voor een vergroting van de route

Na een rustperiode (Let's Fifa 09 met pizza) gingen we nog een paar uurtjes naar het centrum van Sittard. Erg gezellig daar, een aanrader. Goede atmosfeer om te herstellen van een zware inspanning. Conclusie van dit alles? Spoel altijd je fiets af met schoon water wanneer je in de regen en modder hebt gefietst!

Turbulentie

De omgekeerde wereld! Vanochtend werd ik (in de ClioIV) aangevlogen door een Reiger. In mijn ooghoek zag ik aan de slootkant een reiger wegvliegen. Binnen 2 tellen hoorde ik een doffe klap en zag ik nog een grijze schim door de ruit van het rechterportier. In mijn zijspiegel zag ik een rollend bolletje 'grijs' over de weg rollen.

Dizzy en verkrampt stond de Reiger op de weg. De dierenambulance werd gebeld en een voorbij rijdende fietster, die bij een dierenarts werkt, zette de Reiger in het gras aan de andere kant van de sloot. Bij het oppakken kreeg de vreemde vogel alweer wat 'praatjes'. Dus dat komt best wel weer goed.

Al had ik wel een deuk verwacht in de deur van de ClioIV, verrassend genoeg zag ik geen schade naar aanleiding van de klap de het beest maakte. Vanavond maar eens even de vlek van de auto poetsen van het vette verenpak!

Een Reiger die tegen een knalrode auto aan vliegt.... het moet toch niet gekker worden?

71e anniversaire du Débarquement

Het is 6 juni 1944. Na jarenlange voorbereidingen komen de 'geallieerden' aan land. Niet bij Calais maar verdeeld over een 80km lange smalle strook strand aan de noordkust van Frankrijk.

klik op de afbeelding voor een vergroting

De trouwe volger weet dat Vinceprins al een keer een bezoek heeft gebracht aan Normandië. Maar bij een herdenking, 71 jaar na de strandlandingen .... dat had ik nog nooit meegemaakt. Nadat ik Vincevrouw na één simpele vraag had gevraagd mee te gaan was het verder niet meer nodig om nog meer uit de kast te halen .... we gingen!

Nadat we de euro's hadden ingewisseld voor Franse Franc-en gingen we om 3 uur 's nachts op pad. Het plaatsje Arromanches-Les-Bains (Gold beach) had het leukste programma en dat begon om 12 uur 's middags. Vóór die tijd moesten we ingecheckt zijn bij ons hotel/pension in Caen.

Met lekkere muziek en een zoevende ClioIV over de Franse tolwegen kwamen we goed op schema aan in Arromanches. Het weer was heerlijk en de ambiance was er goed. Verkleed als mensen van het Franse verzet liepen er rond, muziek uit de jaren '50 en de vele jeeps, motoren, vlaggen en natuurlijk sloffende veteranen met hun wandelstok of rollator. Geen wonder dat de veteranen moeilijk kunnen lopen: als je ziet hoeveel metaal aan medailles ze meedragen?! De andere helden die minder geluk hadden hebben we overigens op deze dag niet gezien. 

Het begon met een ceremonie van de Fransen en de Engelsen. Het was deze sector die werd ingenomen door de Britten, vandaar al de Engelsen die ook in ruime getale aanwezig waren. 

diverse activiteiten in Arromanches-Les-Bains

Om 20.30u hielden we het voor gezien en reden we terug naar Caen (en haar McDonalds). Na het zappen van de Franse televisiezenders gingen de luikjes dicht om na 9 uur slaap (dat is zoooo lang geleden!) weer open te gaan. Douchen, ontbijten en weer naar Nederland waar onze kleintjes op ons stonden te wachten ... in vrijheid.

een veteraan, samen met de andere helden

Doellijntechnologie

Sinds ik (lokaal) voor lange tijd al de master ben van het spel FIFA (98, 99, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2013 en 2015) en niets aan het toeval over wil laten moet ik toch bekennen dat ik momenteel in een MEGA-DIP zit. Vanaf het begin speel ik met Frankrijk: ik heb nog gevoetbald met Barthez en Zidane. Maar nu sinds enkele weken Benzema uit de selectie is verdwenen loopt het bij mij voor geen meter meer. Ik ben online inmiddels al gedegradeerd van divisie 5 naar divisie 8.

Uiteraard is er nog iemand die daar van profiteert. Als vanouds hadden wij vandaag een voetbaldag ingepland en ik kreeg het zwaar te verduren. Na het eerste potje stond ik al met 1-0 achter (in potjes). Het werd 2-0 en uiteindelijk gingen we lunchen met een 4-2 achterstand voor mij. Maar toen kwam ik weer in de juiste 'mood' en begon ik de ballen weer van alle kanten naar binnen te schieten. Mijn maatje begon te morren.... een goed teken voor mij, dus daar hou ik van :-)

schitterende goaaaaaaaaal

Uiteindelijk kwam met bovenstaande goal in het filmpje, de 'Hawk-eye' expansion pack van pas. Toen de tussenstand 4-4 was geworden werd ik opgeroepen om naar huis te komen. Wat een geluk voor mijn maatje!

Toen ik thuis kwam was, als verrassing voor mijn verjaardag, het huis gevuld met vrienden en familie .... en ook maatje was er. Hij was in opperste stemming  ...... wij weten hoe dat komt ;-)

de heerlijk champagne hielp natuurlijk wel mee

De Rio of de Clio?

Begin 2008 namen wij afscheid van onze trouwe vierwieler. Het gezin was aan verandering onderhevig en de 205 was te klein geworden. Met pijn in het hard namen we respectvol afscheid. We slaagden voor een grotere auto: een Station Wagon. Na een valse start deed deze occasion zijn werk goed en had veel ruimte tot haar beschikking. Erg handig met een Buggy en kinderwagen. We reden wat af met de occasion: de ritjes naar Friesland, de vakanties, zware ladingen.... noem het maar op. Door weer en wind bleef de occasion maar gaan. Maar de occasion is inmiddels alweer 13 jaar oud en ouderdom gaat komen met gebreken. Daarbij was de grote bagageruimte minder belangrijk geworden. Het was handig bij erg veel boodschappen en bij een vakantie.... de rest van de tijd stond de bagageruimte leeg.

Tijd om op zoek te gaan naar een andere auto, een kleinere. We hadden een aantal auto's op het oog: een Ford Fiësta (nieuwe model met grote gril), Kia Rio, Peugot 308 of een Renault Clio.... We hadden diverse auto's met elkaar vergeleken en daarbij kwamen de Rio en de Clio voor ons het beste uit de bus betreffende kofferbak ruimte en trekkracht. Aangezien de Clio de meeste trekkracht heeft en zuiniger is dan de Clio,  hadden wij onze zinnen gezet op dit type auto. En eerlijk is eerlijk: ik vind het een erg leuk model.

We gingen zoeken op internet en wisten al vrij snel dat we voor een rode kleur zouden gaan. Al moesten we afwachten hoe de rode kleur uit zou pakken omdat Vinceprins' sterrenbeeld 'stier' is. Al snel kwamen we een mooie rooie tegen. Erg compleet met een panodak .... het was liefde op het eerste gezicht.

We maakten een afspraak voor een proefrit. Naast Vincevrouw ging ook Dangerman met ons mee (al mocht hij niet rijden... veel te gevaarlijk) Aangekomen in Houten (wat van ver komt is lekker beter) maakte we een praatje met de verkoper. We wilden niet te enthousiast overkomen maar ja.... het is wel duidelijk dat wij 50 minuten hadden gereden om deze auto te bekijken. De verkoper is ook niet op zijn achterhoofd gevallen ;-) De Clio zag er lekker uit, fris, netjes met veel accessoires en reed zo soepeltjes. Het enige wat we nog miste was een trekhaak .... maar dat kwam later wel bij het onderhandelen.

Vincevrouw, Dangerman en Vinceprins in de Clio

We waren natuurlijk met onze occasion gekomen en de ochtend voor ons bezoek in Houten hadden wij haar nog een lekkere opfrisbeurt gegeven. Ze zag er dus stralend uit voor haar leeftijd.

Vooraf had Vinceprins zich al georiënteerd wat de occasion nog voor economische waarde had. Handig om te weten voor de onderhandelingen van de prijs. Ik had al het vermoeden dat de verkoper tijdens onze proefrit, onze occasion zou onderwerpen aan een visuele inspectie zodat ook hij wist wat hij nog weg kon geven tijdens de onderhandeling. En inderdaad: toen de onderhandelingen begonnen gaf hij al aan het e.e.a. bekeken en opgezocht te hebben over de occasion. Om een lang verhaal kort te maken bood hij €250,- meer voor onze occasion dan hij eerst wilde en lieten wij er een trekhaak onder de Clio monteren voor ..... juist: ook voor € 250,-

We hadden een deal en een datum afgesproken waarop wij de deal zouden verzilveren. Voordat de deal verzilverd zou worden moest de nog maar 1 jaar oude autoradio en de Parrot uit de occcasion worden gehaald. Want deze was al vergeven aan Vincebroer. Laat hij nou net toe zijn aan een nieuwe autoradio! Na een middagje 'dashboards gedeeltelijk te hebben gedemonteerd' waren de Parrot en de goed werkende autoradio overgezet in de Fiat van Vincebroer. De occasion was ineens voorzien van een autoradio met defecte displayverlichting.

gelukkig iemand met vrouwenhanden zodat we achter het dashboard konden komen

De dag was daar ... de occasion was leeggehaald. Een defecte autoradio was nog de enige link die ze met ons had. Wij stapten in de Clio.... (nadat we betaald hadden) en trapten haar gaspedaal in ....

de Clio was ok!

En eerlijk is eerlijk: ze doet het goed voor een geïmporteerde auto uit België. Het enige wat mij wel opvalt is dat het stuur wat 'trekt' en afwijkt naar patatkramen. Ze is een auto naar ons hart!

Koningstapijt.

Maanden lang stond een hoek vol speelgoed op zolder. Speelgoed waar de kinderen niet meer mee spelen* en wat ze willen verkopen op een kleedje, vroeg in de ochtend op ...... KONINGSDAG!!!!!

De weersvoorspellingen waren verleden week gunstig om er onderuit te komen maar de afgelopen twee dagen werd het steeds duidelijker dat Vinceprins er niet onderuit kwam .... de weersvoorspelling voor droog weer werd steeds duidelijker.

Vandaag is het vrij zonnig en droog. Middagtemperatuur 11-13°C. Er waait een matige en aan zee vrij krachtige noordenwind. #Rijnmond

— Ed Aldus | Weerman (@EdAldus) 27 april 2015

5 uur in de nacht .... de wekker ging op onze vrije Koningsdag. Je weet nooit of er een plekje over is wanneer je wat later naar het centrum vertrekt met al het zooi speelgoed. Maar de kinderen zullen het weten en wie weet, schrikt het ze af voor een volgende keer? Dus hup! De kinderen moesten om 5.15 uur 's nachts ook uit hun warme bed. Ze waren meteen in opperbeste stemming dus dit schrikt hun niet af. Om 5.50 uur was de occasion volgeladen en vertrokken we naar de lokale vrijmarkt, daar waar het gebeurde!

de vlag met wimpel in top om 6.19 uur (zonsopgang)

Het was wel erg vroeg en er was nog zoooooo veel plek dat we achteraf de wekker wel 45 minuten later hadden kunnen zetten. Het circus ging verder: spullen heen en weer sjouwen van de auto naar het kleedje, alles netjes neerzetten, wachten, koud, plassen, koud, wachten .... We zaten wel zodanig tactisch bij een bankje dat we lekker in het koude ochtendgloren op het bankje bij het kleedje konden zitten. Rond 8.30 uur kwam alles een beetje op gang. De Aziatische mevrouw keek weer blij omdat haar loempiakar op de juiste plek stond, marktlui hadden hun kraampjes opgebouwd en vrijwilligers hadden de banken op het plein neergezet voor het (gratis) Koningsdagontbijt. Maar dat ontbijt was niet voor ons weggelegd want marktkooplui verlaten nooit hun waar. Na de eerste plassessie bij de moeder van Vinceprins (die op 3 minuten van het kleedje af woont) had Vincemoeder koffie en thee klaargezet in thermoskannen om mee te nemen naar het kleedje. Dat was een top actie van de Vincemoeder. Toen even later de zon op het bankje en kleedje ging schijnen begon het bijna nog leuk te worden.

De gang kwam er in en steeds meer mensen scharrelden langs ons kleedje. Vinceprins en Vincevrouw hadden meer als doel om niets meer mee terug te hoeven nemen. Junior dacht daar anders over en was onverbiddelijk in de onderhandelingen ;-)  Na 5,5 uur hield familie Vinceprins het voor gezien en hoefden we nog maar één vuilniszak met spullen mee terug te nemen. Drie keer raden waar die vuilniszak precies in past? Al met al mogen de kids 32 euro p.p. bijschrijven op hun zilvervloot ;-)

* ware het niet dat het speelgoed waar ze lang niet meer mee gespeeld hebben ineens weer interessant wordt en niet meer verkocht mag worden. Waarvan akte!

Pasen, een nieuw begin

Begin maart zag ik een tweet voorbij komen wat mij op een leuk idee bracht: brunchen tussen de koeien!

2e Paasdag kunt heerlijk brunchen of dineren tussen de koeien! Info: http://t.co/UXXGQpmV0g pic.twitter.com/KPLzgoEhpK

— Het Lansingerland (@peter_annigje) 12 maart 2015

Als verrassing reserveerde ik kaartjes voor familie Vinceprins. Wat zullen junior en Vinceprinses dit leuk vinden!  

We zijn er klaar voor! #paasbrunch pic.twitter.com/qEe0BgdYdL

— Het Lansingerland (@peter_annigje) 6 april 2015

2e paasdag.... Vincevrouw wist inmiddels wat we gingen doen. (de boodschappen moesten toch afgestemd worden op geen paasontbijt op 2e paasdag ;-) De bovenstaande tweet van de boer gaf aan dat het tijd was om te vertrekken naar de boerderij. Onderweg vertelde ik de kinderen wat we gingen doen. Aangekomen bij de boerderij liepen we richting de koeienstal. Jaja.... je kon de koeien (of van wat er allemaal uit komt) wel ruiken. Maar na 5 minuten waren je neusreceptoren zodanig overprikkeld dat er geen reuksignalen meer door het zenuwnetwerk werden verzonden.

Toevallig werd er ook rundvleessalade geserveerd. Bij elke hap zag je de koeien nerveuzer worden. Als toetje kregen we de mooie geboorte te zien van 2 kalveren. Wat een toeval!

Pasen een nieuw begin .... nieuw leven .... prachtig!'

@peter_annigje Het was erg leuk met een schitterend toetje! #geweldig #paasbrunch pic.twitter.com/BsyOjQkx6g

— Vinceprins (@vinceprins) 6 april 2015

Voetbalfrikadellen

1e paasdag is voetbaldag!  Samen met junior zijn we vandaag op pad gegaan naar stadion Woudestein ... de thuishonk van SBV Excelsior in Rotterdam. Omdat het zulk prachtig weer was zijn we op de fiets gegaan. Tenminste, junior achterop.

Wanneer we aangekomen zijn dan beginnen we met een kop koffie voor vader en een zakje paprika chips voor junior. Heerlijk sfeertje altijd op Woudestein zonder maar één naar scheldwoord te horen.

ADO Den Haag was de tegenstander vanmiddag. Excelsior begon zwak. In de rust stond Excelsior met 0-1 achter. Reden te meer om deze achterstand in de rust met een broodje frikadel te verwerken. 

Het werd 1-1, 2-1, 2-2 en in blessuretijd nog 2-3. De broodjes frikadellen waren na afloop allemaal op. Dus moesten we de hele terugweg, op de fiets, deze nederlaag verwerken.

Gelukkig wil junior de volgende keer weer mee. Sterker nog ..... Vinceprinses wil nu ook mee ..... zolang er frikadellen zijn!

In control

Na 6 jaar rennen, springen, schieten en racen beginnen de thumbsticks van de xbox controllers toch écht hun originele vorm te verliezen. Ondanks dat de grip aanzienlijk is vermindert waardoor je zou zeggen dat Vinceprins minder goed kan presteren, ben ik NOG STEEDS de lokale master of FIFA (15).

In eerste instantie kocht ik 2 weken geleden een nieuwe controller maar met de twee minder goede en versleten controllers zat ik toch in mijn maag. Ten eerste hebben we in huize Vinceprins soms twee controllers nodig. Ten tweede is het toch een zonde wanneer je deze technisch goed functionerende controllers zou moeten weggooien?

Na wat research op het web wist ik dat het mogelijk was om de thumbsticks gemakkelijk zelf te vervangen. Nadat ik ook nog een website vond met spelcomputeronderdelen vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Voor 4 euro kon ik één controller reviseren. Zo gezegd zo gedaan. Binnen één werkdag werden de nieuwe thumbstiks en een T8 torx schroevendraaier bij Vinceprins thuis bezorgd.

Het was werkelijk ontzettend makkelijk om de thumbstiks te vervangen. Je moet er alleen voor zorgen dat je geen haast hebt en dat de kinderen buiten spelen of al op bed liggen ;-)

Nu zit ik alleen met een nieuwe controller in mijn maag .....

Daarvan wordt je niet Blei & Zo

De NS timmert aardig aan de weg. Men wil een topbedrijf blijven worden met grote ambities. Maar eerst terug naar de basis: wat dient de basisdoelstelling te zijn voor de NS en wat is haar bestaansrecht?

Uiteraard zorgdragen voor een goed aansluitend netwerk waarmee reizigers op een betrouwbare, veilige en comfortabele manier van A naar B en misschien zelfs wel naar C kunnen reizen (voor de overstappers). Goede voorzieningen op de stations en een goede, betrouwbare dienstregeling.
Als leek lijkt mij dit alles een goede doelstelling waarbij de reiziger centraal staat.

Om überhaupt aan de doelstelling te voldoen zijn er primair een aantal zaken benodigd:

• reizigers;
• rails;
• stations;
• treinen;
• service.

Een normaal mens moet het tot dusver wel met mij eens zijn. Nu zou je denken dat een bijkomende doelstelling zou kunnen zijn om meer reizigers met de trein te laten reizen. Hoe meer reizigers hoe groter de bestaansrecht en hoe meer betalende klanten. Om meer reizigers te laten reizen met de trein is het van belang dat je voldoende stations hebt op strategische locaties.

Nu blijkt dat o.a. het laatste niet helemaal een echte doelstelling van de NS is. Want nu het besluit is genomen dat station Bleizo er komt (op de gemeentegrens tussen Zoetermeer en Bleiswijk) blijkt dat:

• de gemeenten het station moeten exploiteren;
• de gemeenten geld moeten betalen aan de NS om er treinen te laten stoppen.

 

klik op het artikel voor een leesbare vergroting of volg deze link

Ik heb het echt gelezen! Het moet een zetfout zijn in de krant! Goed mensen, vanavond verwachten ze een vlokje sneeuw. Vermijd de trein want er is vast een aangepaste dienstregeling. (= minder treinen = minder vertraging = geen boete; bij 1,5 cm sneeuw) We zijn gek geworden.

No mail today

De voorheen 'TNT Post Blocker ™' was gisteren, op oudjaarsdag, weer gemonteerd. Uit ervaring weet ik dat je dit het beste aan het eind van de middag kan monteren. Is het écht nodig vraag je jezelf dan wel eens af.... tja, het is net als verzekeren. Vooraf weet je het niet of het nodig is geweest.

Alleen al het idee dat er geen blauwe enveloppen door de brievenbus kunnen worden geduwd vind ik ook al prettig. 

of van die knullige kl@t* krantjes ...