Neue fahrrad

Inmiddels hebben Vincevrouw en ik diverse 'fietsfasen' doorlopen met de kinderen. Eerst uberhaubt het leren trappen....  Dan het eerste echte fietsje waarop je zijwieltjes monteert (en de ketting e.d. weer moet afstellen) Daarna kan je diezelfde zijwieltjes weer van diezelfde fiets demonteren (en de ketting e.d. weer opnieuw moet afstellen) Het moment komt daarna wanneer ze ook te groot worden voor dat eerste fietsje. En dan weet je: dit gaat meer geld kosten dan dat eerste fietsje. Gelukkig kunnen ze allebei goed sparen.

Vincevrouw was al met ze naar de fietsenwinkel gegaan. Het moest ook niet gekker worden want ze mochten zelfs een hele nieuwe fiets uitzoeken. Deze maand was nu helemaal te lang voor mijn salaris. Daarom moest ik ook streng zijn en mocht Vincevrouw deze maand geen nieuwe schoenen kopen. Het duurde zo'n 1 á 2 weken voordat alles in orde was en de fietsen opgehaald konden worden bij de plaatselijke fietsenhandel.

Vrolijk liepen de kinderen naar binnen in de winkel. Daar stonden de twee fietsjes. Tenminste... één van die twee noem ik nog een fietsje. Die van junior is inmiddels niet echt meer een fietsje. Time flies! Wat waren ze trots op hun eigen gekozen stoere fiets.

junior met zijn nieuwe fiets

Ook Vinceprinses had een stoere meiden fiets. Een meid met ballen wordt ze!

Vinceprinses met haar stoere meidenfiets

Nadat we hadden afgerekend.... even bij waren gekomen en weer buiten stonden was het de vraag hoe ze weg zouden rijden op hun nieuwe stalen paard. Junior reed er zo mee weg. Vinceprinses had wat meer moeite. Zij ging dus echt niet uit haarzelf meteen er op weg rijden. Tijd voor plan B: Vinceprinses haar fiets laten we staan bij de fietsenwinkel (wel op slot natuurlijk), ze gaat bij mij achterop terug naar huis. Eenmaal thuis aangekomen lopen we samen terug naar de fietsenwinkel. En dan zal ik haar helpen aan de fiets te wennen. Dat wennen ging best snel alleen het opstappen is nog wat lastig. Als we haar tot in januari elke dag een extra boterham geven dan komt het best goed. Ze was in ieder geval erg trots dat ze (zonder dat papa haar vast hield) zelf kon fietsen. Enkele ogenblikken later kon ik dus achter haar aan rennen (slecht voor mijn BMI). Totdat ze moest remmen en afstappen want dan had ze papa weer nodig ;-)  (Gelukkig nog wel!)

Het is nu de prioriteit om in deze kerstvakantie elke dag even te oefenen met fietsen op rustige fietspaden zodat ze na de vakantie, goed voorbereid naar school kunnen fietsen.

Grote kans dat we de oefensessie van morgen overslaan. We hebben de extra optie 'winterbanden' niet genomen.