In september 2011 bezocht Vinceprins al eens het Airborne museum in Arnhem
Om de één of andere reden interesseert mij de gebeurtenissen uit de tweede wereld oorlog. Geen fascinatie, geen sensatie.... eerder bewondering en ontsteltenis van de ellende die de mensen moesten ondergaan. De 'lucky ones' overleefde (met de opgedane trauma's en de herinneringen aan de verloren dierbaren en maatjes) en de pechvogels verloren hun leven. Mensen die hun leven waagden voor anderen. Vaak zo onvoorstelbaar in de onmogelijke situaties waarin deze mensen zich bevonden. Ik weet zeker dat wat ik me er van kan voorstellen de werkelijkheid maar een fractie benadert.
Enkele jaren geleden spraken Vinceprins en twee maatjes al eens af om naar Normandië te gaan. Vrijwel iedereen weet wat voor een belangrijke gebeurtenis zich er in Normandië in WWII heeft afgespeeld voor Europa. Afgelopen juni j.l. exact 70 jaar geleden.
Het kwam er telkens maar nier van en ondanks de drukke agenda's moest het er nu toch maar eens van komen om met elkaar naar Normandië te gaan (nu we nog goed ter been zijn ;-) Met elkaar bekeken we welke belangrijke plaatsen in Normandië we willen bezoeken en op welke strategische plaats we het beste kunnen overnachten. We waren het er snel over eens dat het geen schuttersputje zou worden of koepeltent. Op onze leeftijd krijg je na een koude en vochtige nacht toch al snel stramme spieren en stijve gewrichten. In onwillekeurige volgorde is dit onze D-day tour top 6:
1. PEGASUS BRUG OVER HET CAEN KANAAL (6 JUNI 1944, 00.16 UUR)
Over het Caen kanaal en de Orne (een paar honderd meter verder) liggen twee bruggen. De eerste is de beroemde Pegasus brug. Hier landden, op de oostoever 16 minuten na middernacht op 6 juni 1944, drie 'Horsa' zweefvliegtuigen van de 6th Airborne Division. Aan boord D-Company onder leiding van Major John Howard. Binnen 10 minuten was de brug in Britse handen. Er zijn dan 2 doden en 14 gewonden gevallen aan de Britse zijde. De eigenaars van café Gondrée werden de eerste Fransen die bevrijd werden. Bij de landingsplek van de Horsa zwevers staat nu een borstbeeld van Major Howard. Info hier en hier. Een bezoek aan het museum ter plaatse mag niet ontbreken. (maps)
2. 'JUNO BEACH' COURSEULLES-SUR-MER (6 JUNI 1944, 07.45 UUR)
Juno Beach was één van de vijf landingssectoren op de stranden van Normandië tijdens de geallieerde landing aldaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Juno Beach was als landingszone toebedeeld aan de Canadese 3e infanteriedivisie, de Britse 2e pantserbrigade en een eenheid commando's van de Britse Royal Marines. Juno Beach was op Omaha Beach na het zwaarst verdedigde stuk strand. Info hier en hier. (maps)
3. AMERIKAANSE OORLOGSBEGRAAFPLAATS COLLEVILLE-SUR-MER
De Normandy American Cemetery and Memorial is een Amerikaanse militaire begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de overleden Amerikaanse soldaten ten tijde van de Slag om Normandië. Op de begraafplaats liggen 9.386 Amerikaanse soldaten begraven. Er zijn 307 ongeïdentificeerde mensen begraven. Info hier en hier (maps)
4. 'OMAHA BEACH' FORMIGNY
Omaha Beach was de geallieerde codenaam en thans ook de lokale naam voor een van de vijf (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) landingszones voor de invasie van Normandië op 6 juni 1944. Het strand is ongeveer vijf kilometer lang, van Sainte-Honorine tot Vierville-sur-Mer.
In het westelijk deel zou de Amerikaanse 29e Infanteriedivisie landen, en in het oostelijk deel de 1e Infanteriedivisie. Het belangrijkste doel was het veroveren van het gebied tussen Port-en-Bessin en de rivier de Vire, waarna zuidwaarts kon worden opgerukt in de richting van Saint-Lô.
De Duitsers hadden hun verdediging goed voorbereid. Overal onder de hoogwaterlijn lagen obstakels op het strand en sommige delen van het gebied, met name boven de hoogwaterlijn, waren voorzien van landmijnen. Bovendien bood het langzaam afhellende strand een prima schootsveld voor de verdedigers die zich verschansten in bunkers bovenop de ruim dertig meter hoge kliffen. Het gebied werd verdedigd door de Duitse 352e Infanteriedivisie. Deze behoorde tot de best getrainde troepen in het gebied. De landing op Omaha Beach leidde tot grote geallieerde verliezen. De inleidende bombardementen en beschietingen waren slordig uitgevoerd en hadden weinig schade aangericht. Info hier en hier (maps)
5. POINTE DU HOC CRICQUEVILLE-EN-BESSIN
Pointe du Hoc is een locatie op een klip langs de Normandische kust in Noord-Frankrijk, in Saint-Pierre-du-Mont. De rots bevindt zich tussen Omaha Beach en Utah Beach. Beneden is er een smal keistrand van een tiental meter breed, daarna steekt Pointe du Hoc 30 meter boven de zee uit.
In de Tweede Wereldoorlog werd dit punt bestreken door Duitse bunkers en kanonnen. De Duitsers hadden zes 155 mm kanonnen geïnstalleerd, om de landingsstranden te verdedigen. Op 6 juni 1944, bij de landing in Normandië, was Pointe du Hoc een doelwit van de geallieerden, om de bedreigde stranden vrij te krijgen van het dreigende geschut van de 155 mm scheepskanonnen. Deze moeilijke en zware missie werd toevertrouwd aan de US 2nd Ranger bataljon, onder leiding van luitenant-kolonel James Earl Rudder. 225 man zouden landen op het strand en moesten de kanonnen vernietigen. De dagen voordat de landing op Pointe du Hoc plaatsvond, werd het zwaar gebombardeerd. Door deze bombardementen hadden de Duitsers de 155 mm kanonnen meer landinwaarts geplaatst, hetgeen de Rangers niet wisten. Om 7 uur in de morgen bereikten de Rangers de voet van de 30 meter hoge klippen, die door de Duitsers vanuit bunkers werden verdedigd. Met behulp van touwladders en met mortieren omhoog geschoten enterhaken met touwen, slaagden de mannen erin tegen de kliffen op te klimmen, de Duitsers uit te schakelen en een strategische positie in te nemen. Men ontdekte echter dat de kanonnen uit de bunkers weggehaald waren. De Rangers verzamelden zich boven en enkele gingen op zoek naar de artillerie. Deze werd al vlug gevonden en vernietigd. Info hier en hier (maps)
6. SAINTE-MÉRE-ÉGLISE
Sainte-Mère-Église werd op 6 juni 1944 bevrijd door luchtlandingsdivisies van de 82ste divisie, en was de eerste bevrijde stad van de invasie. Het was een belangrijk dorpje voor de invasie, want het lag midden op de weg die de Duitsers zouden nemen voor een tegenaanval tegen de mannen op Utah Beach. Er staat nu nog steeds een museum gewijd aan de parachutisten. Ook hangt er aan de kerk een parachutistenpop. Dit is een gedenkteken voor de parachutisten en voor de parachutist John Steele die met zijn parachute aan de toren bleef hangen . Daarbij is hij onder vuur genomen door de Duitsers en in zijn voet geraakt. Hij heeft het overleefd door zich dood te houden. Meer info hier en hier (maps)
Onze landingsplaatsen. klik op de kaart voor een vergroting.
Zoals ik al schreef: zij die bereid waren hun leven te geven voor de vrijheid van anderen. kippenvel momenten. Dat weet ik zeker.......
1 opmerking:
Mooi stukkie Vince.
Een reactie posten