D-day 2014 +2

De laatste dag van dit weekend in Normandie is aangebroken. Na een goede nachtrust hebben we vroeg onze spullen ingepakt en ingeladen waarna we om 8.10 uur aantraden voor het ontbijt. We hebben dan ook weinig tijd omdat we allemaal vanavond bij onze eigen gezinnen willen eten. Om kwart voor negen vertrokken we naar Benouville. Nog voor het Pegasus museum open ging waren we al ter plaatse. Dat gaf ons mooi de gelegenheid om de (nieuwe) brug met haar omgeving vast te leggen op foto. De gedenktekens rond de brug mochten natuurlijk ook niet ontbreken. Net nadat we bij het kanaal klaar zijn met het fotograferen stopt er een bus met bejaarden om deze brug over het kanaal te bekijken. Wat een mazzel dat we net klaar zijn met fotograferen.... dat scheelt veel Photoshop werk om die mensen uit te gummen ;-)

Als eerste komen we het museum in waarbij op het buitenterrein ook nog de originele brug ligt. De beschadigingen, welke zich voornamelijk op het contragewicht bevinden, zijn nog goed zichtbaar.
Omdat we als eerste in het meseum zijn zet een medewerker een film voor ons op, speciaal in het Nederlands. Dit museum was niet heel groot maar wel erg mooi. Mooie maquettes en nog in goede conditie verkerend materiaal. Hoogtepunt is natuurlijk de originele brug, welke nog voor de strandlandingen moest worden ingenomen door de Britse 6e luchtlandingsdivisie. Tevens is de nagemaakte Horsa glider ook een hoogtepunt. Met drie van dit soort zweefvliegtuigen kwamen de mannen aan bij de brug bij Benouville. Op elke positie waar een glider geland is staat nu een herdenkingsteken.

Terwijl ik dit bericht 'schrijf' zijn we weer onderweg naar huis. Onderweg bespreken we of er over een paar jaar een D-day 20xx +3 komt. Er is nog zoveel te zien in Normandie.

Als laatste wil ik een interne mededeling doorgeven: "schatjes, ik kom er aan!".

D-day 2014 +1

Het was een waardevolle mooie dag,  de aankomstdag in Normandie. Het weer is dan ook fantastisch. Na alle bezichtigingen van vrijdag hadden we voor gisteren ook veel op de planning staan.

Zo togen we na ons ontbijt bij Hotel Rosalie naar 'Pointe du Hoc'. Een onderdeel van de Atlantic wall, waarbij de kanonnen uitgeschakeld moesten worden om de landigen op de stranden te laten slagen. Door middel van afgeschoten haken klommen de Rangers met touwen 30 meter tegen de klif op naar boven waar de Duitse kanonnen zich bevonden. Wanneer je al boven kwam wist je wat je als een van de eerste te wachten stond.....  Van de 250 Amerikaanse Rangers hebben 90 mensen het overleefd. Op het terrein van het complex zie je de meters diepe gaten in de grond van de beschietingen. Vernietigde bunkers met muren van 50cm gewapend beton. Het moet een hel geweest zijn. Het complex wordt zeer goed beheert door het 'American Battles Monument Commission'.

Na dit complex reden we naar Omaha Beach. De plaats waar de landing in de eerste uren catastrofaal verliep. Veel gedenktekens zijn hier. Resten van bunkers horende bij de Atlantic wall. Hier zie je ook nog een gedeelte van een pier, horende bij de door de geallieerden aangelegde kunstmatige haven voor de aanvoer van materieel. 's Avonds zijn we nog even terug geweest naar Omaha beach. Het verschil tussen eb en vloed is hier erg groot: zo'n 300 meter. Wanneer je voor jezelf de beeldvorming compleet hebt met de bunkers aan het strand, in de duinen met daarbij het vrije zicht op het strand.... ongelooflijk!

Net achter Omaha beach ligt de Amerikaanse begraafplaats. Voordat we het entree gebouw in konden moesten alle zakken leeg en moesten  de tassen door de scanner. Een indrukwekkende expositie met beeld, geluid en materiaal. Aan het eind van de expositie kom je uit op de oorlogbegraafplaats van ca. 9.000 soldaten. Duizenden witte kruizen op de millimeter nauwkeurig geplaatst met op de achtergrond de zee van Omaha beach. Het is mooi, respectvol en treurig. Het gevoel te midden van de duizenden kruizen is onbeschrijflijk.

Aan het eind van de middag zijn we het 'Overlord museum' in gegaan (Overlord was de codenaam van de landingsoperatie). Er waren hier vooral veel voertuigen aanwezig. Voor het mooie was het allemaal net te krap en te donker. Maar wel de moeite waard. Uit de museumshop kocht ik een boek over de D-day landingen (wel in het Nederlands natuurlijk ;-) Mooi naslagwerk van onder andere wat we tot nu toe gezien hebben.

Op D-day +2 bezoeken we de Pegasus brug. Daarna vertrekken we weer naar Holland... in vrijheid!

D-day 2014

Na een kort nachtje vertrokken we gisteren rond 4 uur 's nachts naar
Normandie. Ons eerste doel was Saint-Mere-Eglise. De plaats, welke als
eerste in de nacht van 5-6 juni 1944 moest worden ingenomen in verband met
de belangrijke weg die door dit dorpje liep. Wanneer dit plaatsje was
ingenomen konden de Duitsers moeilijker versterking laten oprukken naar de
kustplaatsen.

Na een aantal tussenstops bereikten we aan het begin van de middag
Saint-Mere-Eglise. Ik had niet verwacht dat de invasie hier nog zo leeft.
Voor de commercie doen ze er natuurlijk ook goed aan 😉

Nadat we de kerktoren met daarin hangend de paratrooper hadden gevonden
(foto) gingen we het naastgelegen Airborne-museum binnen. Een prachtig
museum wat de moeite waard is (foto).

Daarna 's middags eten in een restaurant tegenover de kerk. Ook dit
restaurant staat in het teken van de invasie. Op de papieren placemat die
we kregen stond een luchtfoto van 'Batterijencomplex Crisbecq ' (foto). Die
stond niet op ons lijstje .....

Het Batterijencomplex Crisbecq staat (stond) gericht naar de kust (er waren
overigens meerdere Batterijencomplexen). Buiten de kanonnen die daar
opgesteld stonden was het een netwerk vol met bunkers welke voor het
overgrote gedeelte toegankelijk waren. Met de kogelgaten in dikke metalen
deuren en gapende gaten in dikke bewapende betonnen muren kan je jezelf wel
voorstellen wat zich hier allemaal heeft afgespeeld.

Nadat ik het niet kon laten om ook een spoedbezoek aan Carentan te brengen
sloten we de dag af bij 'Gold beach' bij de plaats Arromanches. Hier liggen
nog restanten van de tijdelijke aanvoerhaven die de geallieerden na d-day
hadden aangelegd (foto).

Na een nacht rust, een hardloopsessie met mooie uitzichten (foto) en het
ontbijt gaan we verder met onze d-day tour. Het is vandaag d-day 2014 +1.

P.S. klik op de foto voor een vergroting

Vernieuwde photowall

Na een lange tijd is het nu écht weer tijd voor nieuwe foto's op de fotomuur.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Zijn het allemaal geen schatjes? ;-) Er zitten nog 11 foto's in die er in het begin ook in zaten. Kan jij ze vinden? De winnaar wint een foto naar keuze uit deze lijst op canvas. Mail je antwoord naar: noreply@vinceprins.com

The longest day

Vandaag precies 70 jaar geleden begon operatie Market Garden. De bruggen over de grote rivieren in Nederland moesten worden ingenomen. De operatie slaagde gedeeltelijk. Tijdens de acht dagen durende operatie kwamen 15.000, voornamelijk Britse militairen om het leven en kon het westen van Nederland niet bevrijd worden. De hongerwinter in 1945 volgde....

In september 2011 bezocht Vinceprins al eens het Airborne museum in Arnhem

Om de één of andere reden interesseert mij de gebeurtenissen uit de tweede wereld oorlog. Geen fascinatie, geen sensatie.... eerder bewondering en ontsteltenis van de ellende die de mensen moesten ondergaan. De 'lucky ones' overleefde (met de opgedane trauma's en de herinneringen aan de verloren dierbaren en maatjes) en de pechvogels verloren hun leven. Mensen die hun leven waagden voor anderen. Vaak zo onvoorstelbaar in de onmogelijke situaties waarin deze mensen zich bevonden. Ik weet zeker dat wat ik me er van kan voorstellen de werkelijkheid maar een fractie benadert.

Enkele jaren geleden spraken Vinceprins en twee maatjes al eens af om naar Normandië te gaan. Vrijwel iedereen weet wat voor een belangrijke gebeurtenis zich er in Normandië in  WWII heeft afgespeeld voor Europa. Afgelopen juni j.l. exact 70 jaar geleden.

Het kwam er telkens maar nier van en ondanks de drukke agenda's moest het er nu toch maar eens van komen om met elkaar naar Normandië te gaan (nu we nog goed ter been zijn ;-)  Met elkaar bekeken we welke belangrijke plaatsen in Normandië we willen bezoeken en op welke strategische plaats we het beste kunnen overnachten. We waren het er snel over eens dat het geen schuttersputje zou worden of koepeltent. Op onze leeftijd krijg je na een koude en vochtige nacht toch al snel stramme spieren en stijve gewrichten. In onwillekeurige volgorde is dit onze D-day tour top 6:

1. PEGASUS BRUG OVER HET CAEN KANAAL (6 JUNI 1944, 00.16 UUR)

Over het Caen kanaal en de Orne (een paar honderd meter verder) liggen twee bruggen. De eerste is de beroemde Pegasus brug. Hier landden, op de oostoever 16 minuten na middernacht op 6 juni 1944, drie 'Horsa' zweefvliegtuigen van de 6th Airborne Division. Aan boord D-Company onder leiding van Major John Howard. Binnen 10 minuten was de brug in Britse handen. Er zijn dan 2 doden en 14 gewonden gevallen aan de Britse zijde. De eigenaars van café Gondrée werden de eerste Fransen die bevrijd werden. Bij de landingsplek van de Horsa zwevers staat nu een borstbeeld van Major Howard. Info hier en hier. Een bezoek aan het museum ter plaatse mag niet ontbreken. (maps)

2. 'JUNO BEACH'  COURSEULLES-SUR-MER (6 JUNI 1944, 07.45 UUR)

Juno Beach was één van de vijf landingssectoren op de stranden van Normandië tijdens de geallieerde landing aldaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Juno Beach was als landingszone toebedeeld aan de Canadese 3e infanteriedivisie, de Britse 2e pantserbrigade en een eenheid commando's van de Britse Royal Marines. Juno Beach was op Omaha Beach na het zwaarst verdedigde stuk strand. Info hier en hier. (maps)

3. AMERIKAANSE OORLOGSBEGRAAFPLAATS COLLEVILLE-SUR-MER

De Normandy American Cemetery and Memorial is een Amerikaanse militaire begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de overleden Amerikaanse soldaten ten tijde van de Slag om Normandië. Op de begraafplaats liggen 9.386 Amerikaanse soldaten begraven. Er zijn 307 ongeïdentificeerde mensen begraven. Info hier en hier (maps)

4. 'OMAHA BEACH'  FORMIGNY 

Omaha Beach was de geallieerde codenaam en thans ook de lokale naam voor een van de vijf (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) landingszones voor de invasie van Normandië op 6 juni 1944. Het strand is ongeveer vijf kilometer lang, van Sainte-Honorine tot Vierville-sur-Mer.

In het westelijk deel zou de Amerikaanse 29e Infanteriedivisie landen, en in het oostelijk deel de 1e Infanteriedivisie. Het belangrijkste doel was het veroveren van het gebied tussen Port-en-Bessin en de rivier de Vire, waarna zuidwaarts kon worden opgerukt in de richting van Saint-Lô.

De Duitsers hadden hun verdediging goed voorbereid. Overal onder de hoogwaterlijn lagen obstakels op het strand en sommige delen van het gebied, met name boven de hoogwaterlijn, waren voorzien van landmijnen. Bovendien bood het langzaam afhellende strand een prima schootsveld voor de verdedigers die zich verschansten in bunkers bovenop de ruim dertig meter hoge kliffen. Het gebied werd verdedigd door de Duitse 352e Infanteriedivisie. Deze behoorde tot de best getrainde troepen in het gebied.  De landing op Omaha Beach leidde tot grote geallieerde verliezen. De inleidende bombardementen en beschietingen waren slordig uitgevoerd en hadden weinig schade aangericht. Info hier en hier (maps)

5. POINTE DU HOC CRICQUEVILLE-EN-BESSIN

Pointe du Hoc is een locatie op een klip langs de Normandische kust in Noord-Frankrijk, in Saint-Pierre-du-Mont. De rots bevindt zich tussen Omaha Beach en Utah Beach. Beneden is er een smal keistrand van een tiental meter breed, daarna steekt Pointe du Hoc 30 meter boven de zee uit.

In de Tweede Wereldoorlog werd dit punt bestreken door Duitse bunkers en kanonnen. De Duitsers hadden zes 155 mm kanonnen geïnstalleerd, om de landingsstranden te verdedigen. Op 6 juni 1944, bij de landing in Normandië, was Pointe du Hoc een doelwit van de geallieerden, om de bedreigde stranden vrij te krijgen van het dreigende geschut van de 155 mm scheepskanonnen. Deze moeilijke en zware missie werd toevertrouwd aan de US 2nd Ranger bataljon, onder leiding van luitenant-kolonel James Earl Rudder. 225 man zouden landen op het strand en moesten de kanonnen vernietigen. De dagen voordat de landing op Pointe du Hoc plaatsvond, werd het zwaar gebombardeerd. Door deze bombardementen hadden de Duitsers de 155 mm kanonnen meer landinwaarts geplaatst, hetgeen de Rangers niet wisten. Om 7 uur in de morgen bereikten de Rangers de voet van de 30 meter hoge klippen, die door de Duitsers vanuit bunkers werden verdedigd. Met behulp van touwladders en met mortieren omhoog geschoten enterhaken met touwen, slaagden de mannen erin tegen de kliffen op te klimmen, de Duitsers uit te schakelen en een strategische positie in te nemen. Men ontdekte echter dat de kanonnen uit de bunkers weggehaald waren. De Rangers verzamelden zich boven en enkele gingen op zoek naar de artillerie. Deze werd al vlug gevonden en vernietigd. Info hier en hier (maps)

6. SAINTE-MÉRE-ÉGLISE 

Sainte-Mère-Église werd op 6 juni 1944 bevrijd door luchtlandingsdivisies van de 82ste divisie, en was de eerste bevrijde stad van de invasie. Het was een belangrijk dorpje voor de invasie, want het lag midden op de weg die de Duitsers zouden nemen voor een tegenaanval tegen de mannen op Utah Beach. Er staat nu nog steeds een museum gewijd aan de parachutisten. Ook hangt er aan de kerk een parachutistenpop. Dit is een gedenkteken voor de parachutisten en voor de parachutist John Steele die met zijn parachute aan de toren bleef hangen . Daarbij is hij onder vuur genomen door de Duitsers en in zijn voet geraakt. Hij heeft het overleefd door zich dood te houden. Meer info hier en hier (maps)

Onze landingsplaatsen. klik op de kaart voor een vergroting.

Zoals ik al schreef: zij die bereid waren hun leven te geven voor de vrijheid van anderen. kippenvel momenten. Dat weet ik zeker.......

Neppert

Beste volgers, er zijn nep 'Vinceprins' accounts gespot, welke op het succes van Vinceprins proberen mee te liften. De fraudehelpdesk en de DNRI is inmiddels geïnformeerd. Blijf rechts rijden, haal niet in en probeer de nepaccounts met spam te waarschuwen.

Tot zover dit bericht.

grüßen aus Bürserberg

Voor bij degene, waarbij de postbode hun brievenbus heeft overgeslagen, volgt hier alsnog een groet vanuit Bürserberg.

klik op de kaart voor een vergroting

Deze zomervakantie zit er op.... ik benadruk: een heerlijke zomervakantie in het prachtige Oostenrijk. In de tussentijd heeft Vinceprins niet stil gezeten en een mooie compilatie gemaakt van 20 minuten van deze schitterende vakantie. Prachtige uitzichten, panorama's, kabelbanen en steile bergwegen. Veel plezier met de vakantiefilm hieronder op het TVinceprins YouTube kanaal.

caused by copyrights by owners from content in this video, this video is not available in Germany and on mobile platforms : (