De vorige bewoner van ons (toendertijd) nieuwe stulpje was alleen en weinig thuis. Je zou kunnen stellen dat de riolering nog nooit echt goed uitgetest is geweest. Daar kwam in 2011 verandering in! Vinceprins en junior deden goed hun best om de riolering aan een 'duurtest' te onderwerpen (gemeten over een langere tijd). Niet alleen de riolering werd zwaar op de proef gesteld maar ook het glazuur van de wc-pot.
Helaas blijkt de riolering niet bestand te zijn tegen de kookkunsten van Vincevrouw en kwamen de eerste vreemde borrelgeluiden 1,5 jaar geleden boven drijven. Het verdween abrupt en wij dachten dat het opgelost was. Niets was minder waar: het kwam terug en sloeg genadeloos en keihard toe met regelmatige verstoppingen en borrelgeluiden. In huize Vinceprins zijn we niet vies van 'borrelgeluiden' maar zonder borrel is het toch anders.
Gezien het verloop en symptomen van de verstopping zat er niets anders op dan de rioleringsleiding op te graven in de voortuin. Ik gokte aan de zijde van de openbare weg..... ik gokte mis. Daar bevond zich geen ontstoppingsstuk. Nadat ik de kinderen 's middags weer naar school had gebracht ging ik vol GOEDE MOED weer verder met graven aan de kant van de gevel.
50% kans
Aan de zijde van de gevel had ik meer 'geluk' (zover je van geluk kan spreken) Daar bevond zich het ontstoppingsstuk. Tot mijn verbazing ontdekte ik dat de hemelwaterafvoer ook aangesloten was op onze riolering en daar zat het probleem van de verstopping! Het ontstoppingsstuk zat vol 'humus' en kleine takjes.
Toiletpapier en andere 'grove zaken' kunnen daar moeilijk langs!
shitzooi en takjes verstoppen de doorgang
En eerlijk is eerlijk: ik weet waardoor deze ellende is ontstaan. De foto van de dakgoot van de buren (in 2011) zegt genoeg. Er werden zelfs meldingen gedaan van mollen in de dakgoot!
ook in de dakgoot bij de buren moesten mollenklemmen gezet worden (april 2011)
Uiteraard doen ze dit niet bewust maar daar zakt mijn broek wel van af. Zo zie je maar wat goed onderhoud voor een woongenot kan opleveren voor iedereen in de straat. Het eerste wat ik aanschafte was een bladafscheider. Niets is zo vervelend om in dit geval afhankelijk te zijn van anderen. Maar toen ontdekte ik nog meer narigheid: een gescheurd t-stuk. Het gevolg van teveel spanning op de leidingen en het gebruik van te licht (en dus verkeerd) PVC materiaal tijdens de bouw.
De grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Waar is Vinceprins nu toch in beland? Na overleg met de PVC kenner en maatje 'Stephan' (omwille van de privacy is dit een fictieve naam voor Ronald) besloot ik de gehele rioleringsleiding in de voortuin open te leggen. Daarna zouden Stephan en ik met nieuwe materialen de gehele lengte rioleringsleiding in de voortuin vernieuwen. Dus graven maar!
letterlijk een 'takkenklus'
klik op de afbeelding(en) voor een vergroting
De scheuren in de hulpstukken verklaren dan ook de natte kruipkelder. Mogelijk dat er de komende jaren nog een voortuintje in de straat open wordt gegraven. Na de grond 2,5 maand te hebben laten inklinken heeft Vinceprins het straatje weer dichtgemaakt. We kunnen er zeker weer 30 jaar tegenaan. En dat zit tóch wel lekkerder hoor!
1 opmerking:
Laat de zomer maar komen! https://twitter.com/vinceprins/status/457516468171976704/photo/1/large
Een reactie posten