Sure it was a 'cat'.

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Of je nu wilt of niet: het gebeurt en overkomt je. In dit geval was de tijd van komen in juli 2004. 'KillerCat Spike' was al in 'the house'. Wij dachten dat het wel leuk zou zijn als hij een maatje zou krijgen. Zo gezegd zo gedaan had Vincevrouw een 'maatje' in een kittennestje gevonden. De kitten was niet gescreend maar 'dat zit wel snor' dachten wij.

Wij noemde hem 'Macho'. Achteraf een naam die niet bij de kat pastte. Het was een mannetje maar ook daar twijfelde wij soms aan. Het was af en toe meer een zij-ig typje. Spike en Macho waren geen vriendjes. De 'KillerCat' zette meteen de trend bij de eerste ontmoeting om even duidelijk te maken dat er maar één kat in huis is die de dienst uit maakt. Hij heeft zelfs even getracht om hier 'één levend wezen' van te maken. Daar stak Vinceprins meteen een stokje voor! (en er kwamen heel wat meer stokjes!) Goed, Macho stond onderaan de ranking in huize Vinceprins. Dit onzekere type kat schrok snel, was schuchter maar als alles rustig was dan kwam hij wel even bij je langs om te knuffelen. De Killercat accepteerde Macho en daar was alles mee gezegd.... no FRIENDS! Hadden we de kitten nou toch maar laten screenen...

Toen kwamen er kinderen en kregen de katten steeds minder leefruimte in huis. De regels werden aangescherpt en dat gaf wrijving. Spike ging (graag) naar buiten en vond zijn weg. Tot verdriet werd dat 'buiten' wél zijn dood. Ondanks de typische 'Spike acties' was ik gek op Spike. Vinceprins heeft niet voor niets zo vaak de naam 'Spike' en 'KillerCat' op deze weblog vermeld. Laten we eerlijk zijn: 'mietje Macho' kwam wat minder vaak voor.

Spike was aangereden en werd (na overlijden en crematie) uitgestrooid over water (een kat en water?) Macho was alleen en was niet écht te vertrouwen met de kids. Op het ene moment was hij aaibaar en op het andere moment (uit het niets) haalde hij uit naar de kids. Tja en toen.... toen kwam begin dit jaar de verhuizing er aan.... Hoe zou 'mietje Macho' zich staande houden?

Wij hadden een mooi hoekje voor 'm gemaakt in het nieuwe huis met eten, drinken, de kattenbak (werd elke dag schoongemaakt) en een lekker mandje bij de verwarming. Toen kwamen de nieuwe meubels.... Macho vond het lekker om zich uit te rekken en om dan zijn nageltjes in de ondergrond te zetten... dat vonden wij niet zo fijn voor op onze nieuwe bank en stoelen. Dit gaf frictie tussen ons. Het dieptepunt kwam nog niet zo lang geleden toen Macho binnen het uur op ons nieuw aangeschafte vloerkleed zat te schijten! Dat deed de deur dicht en wij besloten om Macho naar buiten te sturen (mede nadat Vinceprinses op dezelfde dag een 'haal' over haar neus en kin had lopen).

De eerste week was verschrikkelijk. Diverse malen per dag stond een miauwende kat voor de achterdeur, de voordeur, bij de linker buren en voor de deur bij de rechter buren. Gelukkig na de eerste week vlakte dit geleidelijk af en begon Macho steeds meer zijn draai te vinden in het 'buitenleven'. Hij kreeg zelfs vriendjes!

Tot vanmiddag toen Macho 'lag te slapen' op de tuinstoel bij de buren en niet meer bewoog nadat hij even werd aangehaald. Macho was (naar wij denken) in zijn slaap overleden. Rustig lag hij in zijn slaaphouding.... oogjes dicht en zijn tong een piepklein stukje uit zijn bek. Geen schuimbek of bloed... Nu Vinceprins er over schrijft raakt het me meer dan ik op het 'moment' zelf ervaarde. Soms is het nemen van beslissingen moeilijk en lijkt alles achteraf zo gemakkelijk. Laten we hopen dat 'Macho' eindelijk zijn rust heeft gevonden.

Evenals 'Spike'verdient ook Macho een waardige 'in Memoriam.

Voor junior is Macho in de kattenhemel. Ennuh.... mochten wij Macho begraven in de tuin bij de schoonouders van Vinceprins. Wat zal die conifeer goed groeien de komende maanden... "het gaat je goed nozem".