Wij hadden een mooi hoekje voor 'm gemaakt in het nieuwe huis met eten, drinken, de kattenbak (werd elke dag schoongemaakt) en een lekker mandje bij de verwarming. Toen kwamen de nieuwe meubels.... Macho vond het lekker om zich uit te rekken en om dan zijn nageltjes in de ondergrond te zetten... dat vonden wij niet zo fijn voor op onze nieuwe bank en stoelen. Dit gaf frictie tussen ons. Het dieptepunt kwam nog niet zo lang geleden toen Macho binnen het uur op ons nieuw aangeschafte vloerkleed zat te schijten! Dat deed de deur dicht en wij besloten om Macho naar buiten te sturen (mede nadat Vinceprinses op dezelfde dag een 'haal' over haar neus en kin had lopen).
De eerste week was verschrikkelijk. Diverse malen per dag stond een miauwende kat voor de achterdeur, de voordeur, bij de linker buren en voor de deur bij de rechter buren. Gelukkig na de eerste week vlakte dit geleidelijk af en begon Macho steeds meer zijn draai te vinden in het 'buitenleven'. Hij kreeg zelfs vriendjes!
Tot vanmiddag toen Macho 'lag te slapen' op de tuinstoel bij de buren en niet meer bewoog nadat hij even werd aangehaald. Macho was (naar wij denken) in zijn slaap overleden. Rustig lag hij in zijn slaaphouding.... oogjes dicht en zijn tong een piepklein stukje uit zijn bek. Geen schuimbek of bloed... Nu Vinceprins er over schrijft raakt het me meer dan ik op het 'moment' zelf ervaarde. Soms is het nemen van beslissingen moeilijk en lijkt alles achteraf zo gemakkelijk. Laten we hopen dat 'Macho' eindelijk zijn rust heeft gevonden.
Evenals 'Spike'verdient ook Macho een waardige 'in Memoriam.
Voor junior is Macho in de kattenhemel. Ennuh.... mochten wij Macho begraven in de tuin bij de schoonouders van Vinceprins. Wat zal die conifeer goed groeien de komende maanden... "het gaat je goed nozem".