Als een speer reed ik afgelopen donderdagmiddag naar de Gamma. De intentie was om de zaterdag erop te gaan maar stel je nou voor dat ik er nét naast grijp terwijl je weet dat je de kinderen er veel plezier mee doet? No time to waste dus.... En ja... er lagen er nog maar twee. Na afgerekend te hebben en door piepende poortjes te zijn gelopen (leg zo'n huisje maar eens op een demagnetiseerbalie bij de kassa) kwam ik bij de occasion..... en nu?
Ja ja ja ..... het past!
Op de terugweg naar huis was ik op zijn minst nét zo blij en enthousiast als dat de kinderen zouden zijn. Wat voelt dat heerlijk om je kinderen zulke dingen te kunnen geven. En dat kan alleen als je beseft dat niet iedereen dat kan ... ook al zouden ze graag willen. Eenmaal thuisgekomen sliepen de kinderen nog... snel het huisje in elkaar zetten nu ze nog slapen. Met de tikkende klok op de schouders begon ik het huisje in elkaar te zetten. Wat een makkie zeg! Vinceprins was dan ook op tijd klaar. En wat een verassing!
Het huisje kan natuurlijk niet binnen blijven staan dus moet het naar buiten (na 2 dagen binnen). Terwijl de kinderen vanmiddag op bed lagen ging Vinceprins weer aan de klus. Stukkie gras eronder (het gras heeft er bijna nog nooit zo goed bijgelegen in de tuin) en opbouwen maar. Echter toen junior na zijn slaapje beneden kwam raakte hij enigszins in paniek: "Waar is het speelhuisje?" Gelukkig ze is er nog ...
Hoesje eroverheen ... hygiëne... zo had Vinceprins een goed bruggetje om het over condooms te hebben. Stel je voor dat ik nu al opa zou worden?
Ennuh ... wel met je klauwen van de hypotheekrenteaftrek afblijven. Zal je net zien nu we een nieuw huis gekocht hebben dat het niet meer aftrekbaar wordt. Waaaaaaaahhh!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten