Na 2 jaar (okee... op 4 dagen na dan) is het tijd dat Vincevrouw weer een 20 weken echo laat maken van het inmiddels echte 'kleine bolletje'. Terwijl junior bij de kindjes aan het spelen is snelde wij ons aan het begin van deze middag naar de 'radiodiagnost' (goeie tip voor scrabble).
Ontzettend benieuwd zijn wij of het een Vinceprinsje wordt of een Vinceprinsesje. Zo erg zelf dat we ons niet meer konden bedwingen en toegaven aan de innerlijke drang om nu al er achter te komen of het een jongen of een meisje is. Maar nu, achteraf gezien hoeven we geen ingewikkelde toeren uit te halen of onszelf onnatuurlijk 'in te houden' om te voorkomen dat we per ongeluk verklappen of het een prinsje of een prinsesje is..... het was niet te zien doordat de beebie de beentjes had opgetrokken tijdens de echo.
Lekker belangrijk verder. De diverse afmetingen en omvangen van hoofd, buik, benen en weet ik veel wat zijn 'gemiddeld' en dus goed. Alle belangerijke slagaders en kamers met kleppen zaten in het kleine beebielijfje. Geen garantie voor de toekomst want niet alles is met een echo te ondervangen maar beter dan dit kan het momenteel niet. Genieten dus: (filmpje)
Goed, ik ben klaar met genieten: werk aan de winkel, er moet een kinderkamer gecreëerd worden...
