Singin' in the rain.

Gisteren was het een van de laatste dagen met goed weer tijdens de vakantie van Vinceprins. Junior had net zijn buikje vol waardoor het de tijd was om iets te ondernemen. Fietsen kan (nog) niet omdat de kleine nog niet stabiel kan zitten dus werd het (onder lichte dwang) gezellig wandelen. Vinceprins houdt niet echt van wandelen want dat is BORING (is Engels). Nadat we bij de receptie van het park voor het symbolische bedrag van 1 euro een aantal wandelroutes hadden aageschaft, kozen wij (geheel democratisch) de -watervallen route- van ongeveer 6 Km. Dat kwam precies overeen met het strakke voederschema van Tygo zodat we na ca. 1,5 tot 2 uur, bij terugkomst, junior zn buikje weer konden vullen.

12:30 uur, het vertrek vanaf de hoofdingang. Het weer was goed; niet te warm maar toch wel drukkend bij een graadje van 21°C met af en toe een zonnestraaltje. Tygo zat in zijn -of the road, terrein kinderwagen- vast met de 5 punts gordel.[zie de foto] We moesten gaan want om 15 uur was het etenstijd. Het eerste gedeelte van de wandeling ging voorspoedig; we volgden volgens de routebeschrijving de beek in het bos stroomopwaarts en kwamen zodoende bij de -grote watervallen- uit. We staken de weg over en volgden de route aan de linkerkant van de beek zodat we nu bij de -kleine watervallen- uitkwamen. [zie de foto] En toen kwam het. Ik citeer uit de routebeschrijving: -Bij de 2e dam van de kleine watervallen gaat uw rechtsaf de beek over en neemt u de 2e zandpad rechts....- Geloof me, die 2e klote dam moeten we nu nog tegenkomen!

Familie Vinceprins raakte verdwaald in het Loenense bos. Bij een open stuk in het bos activeerde Vinceprins zijn GPS ontvanger om te zien waar we waren want het was inmiddels al 14:45 uur en junior begon al onrustig te worden omdat zijn buikje leeg was. Volgens Google Maps was het zo-n zeven minuten naar het park toe[de rode stip op de foto] over de provinciale weg met 80 Km/u! En via de bospaden? We zaten midden in het bos in the middle of nowhere en Vinceprins junior moest eten! Naarstig waren we op zoek naar een 2e dam maar we konden er maar 1 vinden. De optie om wild te vangen in het bos ging inmiddels ook niet meer op omdat junior het op het mopperen en gillen had gezet van de honger. In de wijde omgeving was geen dier meer te bekennen... zelfs de insecten hadden het op het lopen / vliegen gezet.

We Besloten om (na een paar keer afgeslagen te zijn op zoek naar een 2e zandpad) de hele route maar terug te lopen. Leuk detail hierbij is dat Vinceprins zijn nieuwe schoenen nog NIET GOED INGELOPEN had. (ivm blaren kan ik het hardlopen deze week verder wel vergeten!)

Bebloed en sterk vermagerd kwamen we net voor zonsondergang aan op het park. (dezelfde dag) Ik ben blij dat het de komende dagen k*t weer wordt want dat betekent dat het in iedergeval geen wandelweer is! Dus met de rest van deze vakantie I am Singin' in the rain.