Melk(s)koe(ter).

Net als dat de auto momenteel al is, worden de scooter en bromfiets de nieuwe melkkoetjes van Den Haag. Eerst het bromfietscertificaat.... Vinceprins hoeft er geen want die heeft z'n rijbewijs, echter Vincevrouw (die ook haar rijbewijs heeft) dient wel het certificaat aan te schaffen.... KASSA €

Toen moesten de gemotoriseerde rijwielen ineens een kenteken hebben...... KASSA €

Nu doemt het idee op voor een praktijkexamen.... KASSA €

De volgende stap wordt gewoon wegenbelasting..... KASSA €

Nu hoop ik niet dat berijders, welke momenteel al scooter (mogen) rijden in de toekomst ook praktijkexamen af dienen te leggen. Ten eerste KASSA € uit Vinceprins' beurs en ten tweede moet ik dan misschien wel weer op de fiets. Oordeel zelf.... FILMPJE:

-

O ja... de benzine wordt ook weer duurder.... KASSA €

Inenten is dodelijk.

Gelukkig, gaan we meestal 1x per jaar naar de dierenarts om "KillerCat Spike" en "Mietje Macho" in te enten tegen weet ik veel wat. Ook gelukkig voor de dierenarts is dit 1x per jaar want KillerCatSpike lust dierenartsen rauw! Helpen doen Vinceprins en Vincevrouw de dierenarts natuurlijk niet want anders hebben wij er geen lol aan. En lol verdienen wij wel omdat wij de gehele autorit miauwen en kattengejank aan moeten horen! Filmpje....

-

Naïef als de dierenarts (nog) is, haalt ze een simpel (en goedkoop) hulpje om te assisteren.

Mis geprikt.... Waarschijnlijk speelt de spanning haar toch parten. Bij de 2e poging wel goed prikken dierenarts... (als je durft)

Vinceprins stopte met filmen omdat de KillerCat ontsnapte, na eerst het goedkope (en simpele) hulpje toe te takelen met zijn vlijmscherpe klauwen, zoekt Spike een veilig plekje onder een stoel in een hoekje. Niemand durft en kan de KillerCat nu vangen behalve z'n baas Vinceprins. Het naar de eerste hulp afgevoerde hulpje, wordt vervangen voor een ervaren dierenarts.... de 2e.

Eindelijk... klaar is Kees! Resultaat: een vette rekening want er zijn wel 3 medewerkers van de dierenkliniek bezig geweest met Spike (de KillerCat). We kunnen weer een jaartje sparen voor de vette rekening van volgend jaar.

Sport en spel.

Het blijft toch gewoon een (uit de hand gelopen) spelletje ? Kijk ook eens op www.feyenoord.nl

Klusjes met Nico.

De vakantie is voorbij en allerlei klusjes staan je weer lief aan te kijken zodat je er continu aan herinnerd word. Een van de eerste klusjes die papa Vinceprins heeft gedaan is het -opruimen- van de gespaarde handpoppen. Anders moet ik straks nog lezen in de Fabeltjeskrant, dat Vinceprins de poppen op een hoopje laat liggen....

The end.

Deze kleine mini vakantie zit erop. We gaan weg. De zon schijnt (nu wel) fanatiek. Tot de volgende vakantie. Op naar VinceprinsCity; naar killerCat Spike en mietje Macho.

Oude koeien uit de Rijn.

Er gaan (oude) verhalen de ronde dat wanneer men naar Arnhem rijdt, wegen zijn versperd en men staande wordt gehouden door zware Duitse infanterie en het 67e Tiger-tankbatiljon. Vandaag reden wij per ongeluk one bridge too far over de Rijn maar we hebben nergens last van gehad. Ik heb zelfs helemaal niets verdachts gezien.

Eigenlijk wilde familie Vinceprins naar het 44 hectare uitgestrekte -open lucht museum- te Arnhem maar omdat het regende zagen we daar maar vanaf. In de loop van de dag kwam het zonnetje alsnog te voorschijn waardoor familie Vinceprins heerlijk in Arnhem op een terrasje kon genieten van thee, koffie, een lange vinger en een flesje. Zo liepen we ook langs een fraaie kerk aan het kerkplein.[Zie foto - Google Earth/Maps: 51.979256 5.907931] Op het kerkplein waren ze toevallig net de kraampjes aan het opruimen van de Mark(e)t; ook wel -operatie market garden- genaamd.

Aan het eind van de middag zijn we uit eten gegaan op het park. (Net als afgelopen maandag) Daar was 1 iemand van de familie erg -boefie-. Hoe uitgekookt is kleine junior nu al? [zie foto] Allememaggies; ik hoor nu net via het Polygoon-journaal, dat de John Frost Brug bij Arnhem, door de Engelse luchtmacht is gebombardeerd.....

Open vuur verboden.

In het huisje mag niet worden gerookt, gesigaart en gepijpt.

Pieckhaar.

Omdat door het slechte weer wandelen er niet in zit (erg jammer) is familie Vinceprins naar Hattem gegaan. Een heel oud plaatsje (vlakbij Zwolle) vol historie. Tevens huist er het -Anton Pieck- museum. [zie foto - Google Earth/Maps: 52.475090 6.067153] Wel bekend van de Befteling. Al verwierf de Efteling volgens mij haar grote bekendheid door het ontwerp van het sprookjesbos door Anton Pieck. Kijk maar op de foto naar het ontwerp van -Hans en Grietje-.

Of vandaag de piek van onze vakantie is kan Vinceprins nog niet zeggen. Toppunt was wel het rode PIEKHAAR van Tygo.[foto] Met de grote oren kan hij goed naar zijn papa en mama luisteren want meneertje is al een sterk eigen(wijs) willetje aan het ontwikkelen. Van wie zal hij dat hebben?

Essen met flessen.

Het eten (en het flesje) was goed te nassen.

[Google Earth/Maps: 52.140294 6.002728]

Kerkepad.

Vandaag staat er geen wandeling op het programma. Boodschappen, uit eten en Tygo staan er vandaag geprogrammeerd.
Soms zie je ineens een leuk plaatje tijdens het boodschappen doen, zoals dit kerkgebouw met goed onderhouden tuin. [zie foto - Google Earth/Maps 52.159229 5.964772]

Vinceprins junior wilde niet meer in het winkelwagentje zitten omdat ik vooraf al had verteld dat zn moeder zou rijden. En om te voorkomen dat hij vandaag weer een paar uur in de vijfpuntsgordel zou zitten in the of the road kinderwagen, ging zijn voorkeur uit naar de -draagzak-.[zie foto]

Vraag: waar is het politiebureau?

Singin' in the rain.

Gisteren was het een van de laatste dagen met goed weer tijdens de vakantie van Vinceprins. Junior had net zijn buikje vol waardoor het de tijd was om iets te ondernemen. Fietsen kan (nog) niet omdat de kleine nog niet stabiel kan zitten dus werd het (onder lichte dwang) gezellig wandelen. Vinceprins houdt niet echt van wandelen want dat is BORING (is Engels). Nadat we bij de receptie van het park voor het symbolische bedrag van 1 euro een aantal wandelroutes hadden aageschaft, kozen wij (geheel democratisch) de -watervallen route- van ongeveer 6 Km. Dat kwam precies overeen met het strakke voederschema van Tygo zodat we na ca. 1,5 tot 2 uur, bij terugkomst, junior zn buikje weer konden vullen.

12:30 uur, het vertrek vanaf de hoofdingang. Het weer was goed; niet te warm maar toch wel drukkend bij een graadje van 21°C met af en toe een zonnestraaltje. Tygo zat in zijn -of the road, terrein kinderwagen- vast met de 5 punts gordel.[zie de foto] We moesten gaan want om 15 uur was het etenstijd. Het eerste gedeelte van de wandeling ging voorspoedig; we volgden volgens de routebeschrijving de beek in het bos stroomopwaarts en kwamen zodoende bij de -grote watervallen- uit. We staken de weg over en volgden de route aan de linkerkant van de beek zodat we nu bij de -kleine watervallen- uitkwamen. [zie de foto] En toen kwam het. Ik citeer uit de routebeschrijving: -Bij de 2e dam van de kleine watervallen gaat uw rechtsaf de beek over en neemt u de 2e zandpad rechts....- Geloof me, die 2e klote dam moeten we nu nog tegenkomen!

Familie Vinceprins raakte verdwaald in het Loenense bos. Bij een open stuk in het bos activeerde Vinceprins zijn GPS ontvanger om te zien waar we waren want het was inmiddels al 14:45 uur en junior begon al onrustig te worden omdat zijn buikje leeg was. Volgens Google Maps was het zo-n zeven minuten naar het park toe[de rode stip op de foto] over de provinciale weg met 80 Km/u! En via de bospaden? We zaten midden in het bos in the middle of nowhere en Vinceprins junior moest eten! Naarstig waren we op zoek naar een 2e dam maar we konden er maar 1 vinden. De optie om wild te vangen in het bos ging inmiddels ook niet meer op omdat junior het op het mopperen en gillen had gezet van de honger. In de wijde omgeving was geen dier meer te bekennen... zelfs de insecten hadden het op het lopen / vliegen gezet.

We Besloten om (na een paar keer afgeslagen te zijn op zoek naar een 2e zandpad) de hele route maar terug te lopen. Leuk detail hierbij is dat Vinceprins zijn nieuwe schoenen nog NIET GOED INGELOPEN had. (ivm blaren kan ik het hardlopen deze week verder wel vergeten!)

Bebloed en sterk vermagerd kwamen we net voor zonsondergang aan op het park. (dezelfde dag) Ik ben blij dat het de komende dagen k*t weer wordt want dat betekent dat het in iedergeval geen wandelweer is! Dus met de rest van deze vakantie I am Singin' in the rain.

Supermarkut.

Kijk is hoe groot ik al ben... ik kan al (een beetje) zitten in het boodschappenkarretje. Maar dan moet papa niet te hard door de bochten scheuren want dan val ik om.

[Google Earth/Maps: 52.159464 5.962952]

PS. Supermarkut is Engels.

Vrijdagsrijders.

Eindelijk... na 2 en een half uur stilstaan met af en toe ook een stukje rijden, is familie Vinceprins rond 16.30 gearriveerd op het bungalowpark. Wat een hoop zondagsrijders weer op de weg deze vrijdag. Eigenlijk snap ik het wel als er iemand met een slok op achter het stuur zit; dan erger je jezelf minder snel aan al die eikels op de weg.

De eerste indruk van het park is eigenlijk best goed; netjes, ruim opgezet, bosrijk en rustig. Ook het huisje is netjes, knus en vooral ook ruim. Dat zou ook kunnen komen omdat familie Vinceprins met hun 3-en in een zes persoons huisje zit. Morgenochtend lekker even hardlopen in het bos en daarna met junior naar het zwembad. Misschien kan Vinceprins beter in het bubbelbad gaan zitten: we hebben net bruine bonen soep gegeten.

Nu even niet.

Na 1 jaar en 2 weken is het weer tijd voor vakantie. En nog welverdiend ook. (wil degene die dit tegenspreekt nu gaan staan?..... te laat) Ik krijg nu plotseling een Deja-Vu..... Niet gewoon vrij (en klussen in een kinderkamer of vrij in de kraamtijd e.d.) maar er écht even uit. Geen gezeik aan je hasses en niet denken of zelfs 'werken' aan openstaande klusjes. Het wordt een oud Hollandsche vakantie in Beekbergen. Inderdaad.... vlakbij mijn (schoon?) familie bij de Apenheul.

De opzet van dit park is natuurlijk hetzelfde als alle andere parken maar het grote voordeel in dit park is dat we de auto naast de bungalow kunnen parkeren. Wij hebben dan ook een heel lange bungalow. Over het typische oud Hollandsche weer zullen we het verder niet hebben maar ik neem in iedergeval mijn zwemdiploma's mee.

Voor 'killercat' Spike en voor Macho wordt goed gezorgd; die kunnen thuis lekker in hun mandje blijven slapen.

De ballenbak.

Helaas kan Vinceprins nog niet met Tygo naar de Mc Donalds. Tuurlijk, het kan wel maar een "Happy Meal" hapt junior nog niet zo vlot weg. En om een portie Franse frietjes met een hamburger te pureren in het restaurant is ook weer zo'n gedoe. Trouwens... heb je wel eens de Franse frietjes van Mc Donalds gegeten? Dat is alles behalve zoutloos babyvoer. Omdat papa en mama hierdoor verder nooit bij de Mac komen ; ) mist junior al het plezier van 'de ballenbak'.

Maar niet getreurd hoor: Tygo heeft een ballenbak gevonden waarbij zelfs zoutloze maaltijden worden geserveerd. Het is de ballenbak van Ricardo. "Het is wel moeilijk zitten tussen al die gekleurde ballen en daar raak ik een beetje van uit mijn hum".

"Maar met een beetje troosten was het snel weer okee" Tjakkaaaaaa .... alle ballen verzamelen !

Junior was snel getroost door Oom Peter

De bediening was ook erg goed. "Tot volgende week Ricardo in de ballenbak..... ja toch papa?"

Fabeltjes sparen.

Vincevrouw (juniors mama) heeft deze week boodschappen gedaan bij Albert Heijn en daar was een leuke actie: bij een combinatie van 2 Fabeltjeskrantproducten mag je één handpop uitzoeken voor € 2,99. Er was keuze uit 7 verschillende Fabeltjeskrant handpoppen.

Heel leuk hoor maar nu moeten we Tygo leren hoe hij moet sparen!

"Oogjes toe en snaveltjes dicht..... slaap lekker."

O jee.... daar komt Vincevrouw met weer een volle boodschappentas ...

Zon, water en strand.

Door de (voorspelde) tropische temperaturen van vandaag en ondanks de onderstaande berichtgeving trokken we er tóch op uit naar het strand.

Maar met junior aan boord zagen Vinceprins en z'n Vincevrouw het niet zitten om met 35°C autocabinetemperatuur achter aan te sluiten in de file(s). Dus besloten we naar een aangelegd privé strandje te rijden waar het waarschijnlijk wel iets rustiger zou zijn. Rond 9 uur vertrokken we richting het strandje.

Daar besloten we ons kamp op te bouwen. Laten we het kamp voor het gemak 'kamp Holland' noemen.

Zo gezegd zo gedaan. Voor junior hadden we een tentje meegenomen en neergezet met daarvoor nog een parasol, voor de branderige en warme zon. Succes verzekerd lijkt mij.

De eerste 1,5 uur ging voortvarend en papa en mama dachten dat junior vanzelf wel moe zou worden en een dutje zou gaan doen. Langszaam werd het steeds drukker op het strandje. Junior begon inmiddels te mopperen maar daar had mama al over nagedacht. Zelf verzekerd haalde papa een flesje en een thermoskan uit de grote toverhoed en mixte een overheerlijk flesje melk. Nou dat ging er wel in!

Daarna ging het weer goed en was alles gezellig maar na een aantal ogenblikken werd het junior tóch teveel en begon de klaagzang. Natuurlijk geven papa en mama geen aandacht aan klagen en zeuren dus het gemopper en gejammer ging maar door. "Het gaat vanzelf wel over" zeiden we tegen elkaar. In de tussentijd zagen we steeds meer mensen om ons heen vertrekken of ons met 'dodelijke blikken' aankijken. Waar is de verdraagzaamheid toch gebleven in de maatschappij? Denk toch ook is aan die lieve startende ouders beste mensen ?! Na een tijd was de temperatuur in junior z'n tentje opgelopen naar 26°C en was het gemopper al een tijdje overgegaan naar luid gehuil en gekrijs.

We besloten dat we maar naar huis gingen zodat Tygo thuis lekker in zijn eigen bedje kon gaan slapen en tot rust kon komen. Teruglopend naar de auto was onze auto de enige auto welke nog was overgebleven op de parkeerplaats. Ook het strand was helemaal leeg.

Boven: het strandje was in de tussentijd helemaal leeg.

Vinceprins denkt dat het door het gemopper van junior kwam dat alle mensen waren vertrokken maar Vincevrouw geeft Vinceprins de schuld. "Ja ja..... het ligt zeker weer aan mij?"

[Google Earth/Maps: Strandje 52.088950 4.507255]

Wiebelend koekiemonster.

Ondanks dat wij in huize Vinceprins nog geen Sesamstraat kijken (stiekem wel hoor) hebben wij waarschijnlijk tóch een koekiemonster gespot. Haal niet in, blijf rechts rijden en probeer het koekiemonster met 'lange vingers' te waarschuwen.

Om 'populair' te blijven bij Vinceprins Jr. is het enige wat je moet doen hem op z'n tijd, een 'koekje' geven.

Om Vinceprins Jr. toch te laten lachen en te laten genieten bij alle ellende horende bij de doorkomende tandjes, is het enige wat je moet doen hem op z'n tijd een 'koekje' geven.

"Hee wat is dat nou? Mijn koekje is er nog maar ik proef niets meer in mijn mond behalve mijn eigen vingers."

"Hoe moet ik dit nou weer oplossen? Gelukkig daar komt papa mij al helpen om mijn koekje door mij helemaal op te laten sabbelen en te kwijlen"

"Op? wat is dat?"

Voor de zekerheid heeft Vinceprins gebeld met het consultatiebureau en het schijnt dat échte koekiemonsters nooit met hun beentjes wiebelen tijdens het verorberen van een koekie.

Wij zijn nu in iedergeval gerustgesteld.