Peddelen in de zon

De afgelopen dagen waren, zoals ik al schreef, best wisselvallig qua weer. Sinds gisteren is het 'weer stukken beter'. Dus pakten we meteen onze kans en gingen er op uit naar het zwembad, aten ijsjes (ik hoefde niet want het water was al ijs-koud genoeg),  ontbeten buiten op de vlonder en ondernamen een kano tocht in Brantôme.

klik op de afbeelding voor een vergroting 

We hadden goede stuurlui aan boord die heerlijk genoten van de 8 km vaartocht. Ze genoten er zo ontzettend van dat er op het laatst (lees: de laatste 5km) helemaal niet meer mee gepeddeld werd ;-)  de kleine stroomversnellingen en verschillende waterniveau's van de 'Dronne' waren erg leuk en soms een beetje spannend. Een nat pak krijgen willen we natuurlijk niet! Het laatste stukje rondom Brantôme was erg mooi en zag er sfeervol uit. Het plaatsje zelf gaan we zeker nog bezoeken.

Maar waarschijnlijk niet de komende 2 dagen want dan voorspellen ze regen. Misschien moeten we dan juist nog een keer gaan kanoën :-) 

Cultuur snuiven

Het eerste stukje cultuur wat we deze vakantie op hebben gesnoven is het bezichtigen van 'Château De Jumilhac' in het plaatsje 'Jumilhac Le Grand'. Ik vraag me af of het kasteel er het eerste stond of het plaatsje al bestond voor het kasteel werd gebouwd. Een soort 'kip en het ei verhaal'.

We kregen een Franse gids mee en een vertaling in het Engels in onze handen gedrukt. De synchronisatie tussen het Frans en de Engelse vertaling was een extra uitdaging. Binnen in het kasteel mochten geen foto's gemaakt worden. Dat was best wel jammer want er stonden best wel bijzondere meubels of mooie ruimten in het kasteel. Telkens als de gids ons voor ging naar een andere ruimte verliet Vinceprins als een van de laatste de ruimte... waarbij er met de smartphone snel nog wat shotjes werden geschoten 😊 Mooi en imposant kasteel met een prachtige tuin.

klik op de afbeelding voor een vergroting 

Vandaag zijn we op pad gegaan naar 'Perigueux'. Omdat ze voor vandaag wat minder goed weer hebben voorspeld zitten we momenteel in 'Wakari'. Kunnen de kinderen binnen even hun 'ei' kwijt en hebben papa en mama eindelijk een acceptabele wifi verbinding (wachtwoord: wakari24) . Voordat we de matige versie van 'Monkey Town' bezochten konden we het toch niet laten om meteen de kathedraal in Perigueux te bekijken. Helaas stond er een markt op het plein voor de kathedraal waardoor ik geen mooie overzichtsfoto kon maken.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Straks gaan we naar de Mc Donalds. Die is hier vlakbij. Eens kans die we meteen moeten pakken omdat de eerste de beste Mc Donalds, gezien vanaf de camping, zo'n 50 minuten rijden is 😱 de volgende keer wat beter onderzoek doen voordat we een vakantie boeken 😉

Klimmen in Nontron

De eerste echte volle dag op vakantie staat altijd in het teken van boodschappen en relaxen. Van de eerste vakantieboodschappen is het altijd schrikken van de kassabon. Franse taal is niet mijn sterke punt maar de cijfers in euro's die begrijp ik wel 😱

Na nog even de glijbaan van het buiten zwembad en daarna het kleine binnenzwembad uitgeprobeerd te hebben was de eerste vakantiedag nagenoeg al weer voorbij.

De volgende dag waren we al veel actiever en bezochten we 'plan d' eau des Nouailles ' in Nontron. Daar konden we klimmen en van diverse kabelbanen tussen de bomen. En klimmen konden de kleintjes! Heel zorgvuldig gingen ze te werk met de veiligheidshaken. Tussendoor aten we bananen en daar gingen ze weer.... de apen.

klik op de afbeelding voor een vergroting 

Op weg naar kasteel Verdoyer

Eindelijk was het afgelopen woensdag zover: de zomervakantie van Vinceprins was begonnen! Eerder op de dag had ik al afscheid genomen van mijn collega's door te trakteren op 'zelf' (lees: Vincevrouw) gemaakte appeltaart (ze was zelfs nog warm).

smullen maar! 

De dag er na was er één van regelen, inpakken en wegwezen. Nog even kijken onder de motorkap van de occasion ... bagagewagen ophalen, inladen, aanstampen en gaan. Het compleet verzorgde overheerlijke avondeten met de 'gehaktballen' van opa en oma niet te vergeten natuurlijk 😋

We lagen om 20u op bed om nog even 3,5 uur slaap te pakken voordat we de 950 tal aan kilometers gingen wegvreten met behulp van onze occasion. Uiteindelijk sliep Vinceprins maar één uurtje 😱 dat zou dus een te gekke nacht worden.

Vrijdagnacht klokslag half één startte we de wagen en vertrokken. Gooide nog even snel de benzinetank vol met 'sans plomb 95' en daar gingen we .... op weg naar de Dordogne.

We gingen als een speer en stopte pas na een uur of 6 voor het eerst. Weer 'sans plomb 95'  er in (zonder E10) en een hapje eten want dat ging er inmiddels wel in. Dat het buiten licht was geworden scheelde aanzienlijk want dat ene uurtje slaap van de dag er voor was nét te weinig.

klik op de afbeelding voor een vergroting 

Rond 13.30 uur kwamen we aan op de camping. En namen we bezit van onze huifkar met vrij zicht op het Ven. Ongeacht hoe de bedden liggen zullen we heerlijk slapen de eerste nacht.

Het dwaze doolhof

Na onze eerste succesvolle dwaling in een groot doolhof zo'n 18 jaar geleden ....

doolhof drielandenpunt 1999

*let op! video werkt mogelijk niet op mobiele apparaten 

.... wilde we eens proberen of het deze keer beter zou gaan om de uitgang in een doolhof te vinden met 2 paar extra ogen van onze kinderen. Toevallig hadden ze een paar dagen geleden een groot maisdoolhof geopend. Bepakt en bezakt met water, voedsel in blik, lucifers, dekens en een lichtkogel betraden we het doolhof .... voor de kinderen deden we of het leuk was maar zelf waren we er niet zeker van of we er nog levend uit zouden komen.

ingang van het maisdoolhof

Na 15 minuten kwamen we erachter dat we geen verbinding meer hadden met een mobiele netwerk. We realiseerden ons dat bellen in nood niet meer mogelijk was! Was het de moordlustige boer die een jammer in zijn weiland had geplaatst? In de verte hoorde we motorgeluiden van een klein werktuig .... de schrik zat er aardig in.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Vol adrenaline en rennend van angst bereikten we het midden van het doolhof waar een soort van uitkijktoren was gemaakt. Toen we via de (niet gekeurde) ladder op het platform klommen konden we de uitgang nog steeds niet vinden. Paden verder van ons vandaan dan 4 meter waren niet meer te onderscheiden tussen de maisplanten ... we waren verloren en accepteerde bijna ons lot terwijl het geluid van het gemotoriseerde voertuig steeds dichterbij kwam.

Plots was er weer hoop! De autoriteiten waren gealarmeerd door de vele meldingen van vermisten en vermiste mensen die het laatst gezien waren rond de boerderij. Het leger schoot te hulp en stuurde een helikopter om de mensen die nog levend in het doolhof over waren, te evacueren.

*let op! video werkt mogelijk niet op mobiele apparaten

Voor de tweede keer viel het bezoek aan een doolhof flink tegen. We zijn er klaar mee. De boer werd opgepakt en verbannen naar Elba.

*het is mogelijk dat dit verhaal niet op waarheid berust. Onze nagedachtenis gaat uit naar alle nabestaanden.

Jihaaaaaaa TWI diploma

Menig cursusje en opleiding heeft Vinceprins gevolgd. Er zijn er een aantal waar ik eerder al op deze weblog over schreef. Daarvan was de opleiding KLI-C toch wel de grootste werkgerelateerde vakopleiding. Nadat ik daar vrijwel niets meer mee had gedaan was de meeste kennis langzaam weer weggevloeid. Nadat Vinceprins in 2012 een nieuwe uitdaging had gevonden bij een andere werkgever moesten er meer werktuigbouwkundige installaties ontworpen worden. Dat is een vak apart en een heel andere tak van sport dan 'service en onderhoud'.

Het plan was geboren om de 2 jaar durende opleiding TWI (Technicus Werktuigbouwkundige Installaties) te gaan volgen. Nadat ik de handtekening had gezet onder een studieovereenkomst van 8.000 euro (slik) begon Vinceprins met frisse moed aan de opleiding. De eerste les vergeet ik nooit toen de docent zonder een voorstelrondje te maken er meteen in klom en volle bak aan de gang ging. Dat was even wennen na al die jaren niet meer in de schoolbanken te hebben gezeten. Na een paar weken had ik het wekelijkse ritme te pakken en begon ik steeds beter mijn draai te vinden.

alleen de die-hards gaan nog even door

Week in week uit naar Nieuwegein, in sneltreintempo ging het ene boek na het andere boek er doorheen. Toets na toets werd er afgenomen en eigenlijk probleemloos kabbelde Vinceprins naar het 2e lesjaar. Ook in het 2e lesjaar werden toetsen afgenomen waarna, na goed resultaat, men in projectgroepen aan het eindproject mocht gaan deelnemen. Wanneer het eindproject met een positief resultaat zou worden afgerond kreeg men zijn diploma.

de projectmap(pen) werden samengesteld

Na ongeveer 70 keer naar Nieuwegein te zijn gereden (en terug), vele uurtjes op zolder te hebben doorgebracht, 21 toetsen te hebben gemaakt, veel projecturen te hebben besteed aan het eindproject met de projectgroep, een eindpresentatie met de projectgroep te hebben gepresenteerd was het vanavond EINDELIJK zover:

DIPLOMA UITREIKING

Party time tijdens de diploma uitreiking

En wat is het een lekker gevoel om na twee intensieve jaren dit afgerond te hebben. Laten we eerlijk zijn dat deze opleiding een CV erg opleukt. We gaan nu bijna genieten van de zomervakantie en daarna gaan we lekker verder met ontwerpen .... en verder met 'service en onderhoud'. Jihaaaaaaa !!!!

De kale berg (part one)

Lekker trappen op de pedalen dat ligt me wel, tenminste.... met weerstand op de pedalen gaan de oogkleppen op en moet ik gevoelsmatig mijn ideale cadans trappen. Ik ben dan ook weer geen hele grote fanatieke fietser en ik heb geen spullen die op en top professioneel zijn maar op mijn manier trap ik redelijke een pedaaltje weg. Zoals het fietsen in Donsbrüggen (West-Germany), Sittard en omstreken en natuurlijk een aantal maal in Winterberg. Toertochten zijn niet aan mij besteed maar een ronde met vrienden maar al te graag.

Zo ontstond er bijna een jaar geleden een idee onder collega's om onder het motto 'Met [ons bedrijf] naar de top!' een fietstocht te organiseren naar de top van de Mont-Ventoux ... oftwel: de kale berg.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Uit privacy overweging zal ik het bedrijf niet bekend maken. Ondanks dat dit een ontzettende goede reclame is voor het bedrijf. Zo hebben wij (ca. 60 collega's) 'Stichting ALS' gekoppeld aan deze beklimming naar deze top. We willen zo veel mogelijk geld binnen halen voor meer onderzoek naar deze vreselijke ziekte. Daarover later meer want ik ben er lekker druk mee bezig. Ons bedrijf sponsort trouwens wel onze tenues. Dat is top! Over 2 maanden nog die andere top ;-)

gesponsord tenue door [bedrijf] 

Overigens bekostigen wij zelf onze reis en verblijf. Zoals gezegd nog 2 maanden de tijd om te trainen en een aantal kilo's aan gewicht te verliezen. Wat er niet aan zit hoeft ook niet mee omhoog. Dat wordt een zomervakantie met veel sporten en zonder ijsjes. Ik wil als een topper naar de top!