Dat was Texel

Inmiddels thuis gekomen moet ik zeggen dat we heerlijk weer gehad hebben. Geen 25 graden maar wel voorjaarsweer met elke dag een heerlijk zonnetje. Hetgeen wat typisch bij het voorjaar past zijn lammetjes. Texel staat vol met schapen dus zijn er rond deze tijd ook genoeg lammetjes. Leuk voor de kleintjes om eens een kijkje te nemen bij de 'schapenboerderij'. Het was de eerste 'kinderboerderij' waarbij we entree moesten betalen. Al met al is Texel niet zo goedkoop maar als we er dan toch zijn..... Wat ik erg fascinerend vond waren de gedreven 'schaapherdershonden'.

Binnen in de stal waren zoveel schapen dat ik de tel kwijt raakte. Dat hoeft niet zoveel te betekenen omdat je misschien niet weet tot hoeveel ik kan tellen.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Deze schaapboerderij lag in de omgeving van een vogel broedgebied en dat was fascinerend mooi en rustgevend (zie de afbeelding hieronder)

klik op de afbeelding voor een vergroting

Nadat we in Den Burg een broodje hadden gegeten reden we terug richting De Cocksdorp (met Cee O Cee Kaa) naar het strand bij de Vuurtoren.

klik op de afbeelding voor een vergroting

klik op de afbeelding voor een vergroting

Voor 6 euro hadden we een vlieger gekocht die het na een uur, vol met noodzakelijke primitieve modificaties, eindelijk de lucht in ging. Het was niet druk op het strand maar het weer was lekker. Geen zwemweer maar met shirtje en broek erg goed te doen. De kinderen mochten tot hun knieën in het zeewater (het water was nog erg koud). Uiteindelijk heb ik ze in hun blootje in de auto gezet (doorweekte kleren in combinatie met zand = drama) Na een lekkere warme douche waren ze weer fris en fruitig en gingen we op ons gemak het speelgoed uitzoeken en opruimen. Ons voorbereidend op het vertrek op de volgende ochtend.

We waren allemaal om 7 uur uit bed. Ontbijten, inpakken en nog een beetje schoonmaken stond op het ochtendprogramma. Rond 10 uur werden we geacht het huisje te verlaten. Nadat het huisje optisch weer netjes door ons achter was gelaten miste we nét de veerboot van 11 uur naar Den Helder.

bron: TESO webcam

Maar het was zulk lekker weer dat het een genot was om een uur te wachten in de duinen en om de andere webcam van TESO op de zoeken.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Junior en ik hadden de 'view' van de webcam gevonden en stonden te zwaaien naar de webcam met op de achtergrond de occasion. Eenmaal op de boot gaat het snel: je hebt je kopje koffie nog niet op of je moet er weer vanaf. Onderweg naar huis vielen de kinderen in slaap. Het waren ook drie leuke maar volle dagen.

Er op uit trekken is leuk maar thuis komen is ook weer fijn. Gelukkig hebben we de foto's nog!

De garnalenboot

Wat moet je gedaan hebben wanneer je op Texel bent? Juist! Naar het binnenzwembad. De kinderen wilde dit graag dus om de sfeer er in te houden zijn we op pad gegaan naar het zwemparadijs.  Een goede keuze want het was ontzettend gezellig, het zonnetje scheen heerlijk naar binnen op het bubbelbad (tip) en de glijbaan was ook lekker lang. Wat een verschil met een paar jaar geleden dat je letterlijk nog hun handje vast moest houden en ze nu allebei gewoon hun eigen gang kunnen gaan in het zwembad. Heerlijk relaxed gewoon! Dus een tip voor aankomende ouders: zorg dat je kind al wat ouder is wanneer ze geboren wordt.

Nadat ik merkte dat ik een opoe huidje kreeg (en dat gaat steeds sneller) besloten we om terug te gaan de De Cocksdorp, met 'Cee O Cee Kaa'. Een paar Texelse boterhammen gingen er wel in waarna we op zoek gingen naar een pinautomaat. En ook uit vorige ervaringen kan ik je zeggen dat deze zoektocht nog wel eens tegen kan vallen. Zo heel vanszelfsprekend op de hoek is dat niet hier op het eiland. Je kan wel overal pinnen maar om mee te kunnen op de 'garnalenboot', de TX10, moesten we cash betalen.

De TX10 vertrok om 16.30 uur en het weer was voortreffelijk. We boffen echt met het mooie weer. Dat maakt de mini vakantie al voor 50% geslaagd. Eerst voeren we naar een zandplaat. Helaas lag deze nog onder water (de TX10 heeft een diepgang van maar 50cm en had nog 20cm water onder zich) waardoor we geen zeehonden op de zandplaat konden spotten. Wel zagen we de kop van een nieuwsgierige zeehond boven het water uitsteken. We voeren verder en daar gingen de netten naar beneden om op de garnalen te vissen. In de tussentijd had de kapitein nog wat praatjes in het Nederlands en in zijn beste Duits. Na een halfuur kwamen de netten omhoog en ging de vangst door een trommel. Te kleine vangst werd door de trommel meteen terug de zee in geloosd terwijl de grotere vangst op het schip achter bleef. De kapitein liet verschillende vissoorten zien (de bijvangst) en vertelde er een vehaaltje bij. Leuk voor de kinderen. Zo zat er ook een vissoort bij als bijvangst, de zogenoemde 'Pieterman'. De vis is giftig en in het Nederlands wordt je er ziek van wanneer ze je prikt .... vertaald voor de Duitse toeristen ga je er aan dood. Een man naar mijn hart deze visser. En dat nota bene op bevrijdingsdag.

De gevangen garnalen uit de kraamkamer van de Noordzee (de Waddenzee) werden gekookt. Tegelijkertijd mochten de kinderen de bijvangst over boord gooien, terug de zee in. Erg leuk was dat. Junior koos telkens de krabben uit om terug te gooien. Vinceprinses vond het allemaal maar niets 😉

Ook hier weer ontzettend veel vogels om mij heen. Gelukkig had ik de occasion niet mee aan boord genomen. Zeemeeuwen probeerde de terug gegooide bijvangst snel nog uit het wateroppervlak op te pikken voordat ze dieper naar beneden zakte het water in. Bij terugkomst in de haven kwamen meteen de spreeuwen aan boord om de vergeten garnaaltjes uit de hoekjes van de sorteertrommel op te peuzelen. Een routineklus zo leek het. Een klein ventje werd ondergescheten. Het zal weer eens niet waar zijn.

Bij terugkomst in De Cocksdorp (met Cee O Cee Kaa) hebben we nog wat vers gekookte garnalen van de TX10 gepeld en gegeten. Een vak apart maar wel lekker!

De Cocksdorp met 'Cee O Cee Kaa'

Het is een gok om op de dag dat we de gevallenen van de oorlogen gedenken op pad te gaan naar Texel. Misschien klinkt het wel overdreven maar als voorbeeld kan ik je wel vertellen om nooit op 5 december naar Ameland toe te gaan. Daarom gingen we op een andere dag 😉

We verblijven in De Cocksdorp op het noordelijkste stukje van Texel. De trouwe volgers hebben nu een Deja-Vu (ik ook!).

De heenreis ging voortreffelijk: geen files en heerlijk weer. Halverwege de reis aten we een broodje bij La-Place. Helaas de V&D cadeaubonnen konden we hier ook niet meer slijten. Aangekomen in de haven van Den Helder konden we langs een lange rij auto's rijden die stonden te wachten in de rij om de veerboot op te gaan. Vinceprins had vooraf online al een kaartje gekocht waardoor we de andere 'snelle' rij konden nemen. Na toch nog een halfuur wachten mochten we aan boord van de veerboot. Via de webcam van Teso zagen we onszelf aan boord gaan (zie de afbeelding en klik er op voor een vergroting) Tot volle tevredenheid stonden we benedendeks geparkeerd met de occasion want er vlogen daar bovendeks weer een partij schijtvogels!

Aars-cholver

In mijn vorige bericht gaf ik aan dat ik ,ondanks alles, nog alle vertrouwen heb in de gevleugelde vrienden om ons heen. Al moet ik bekennen dat ze erg hun best doen om dat beeld te kantelen.

Afgelopen zondag was Vinceprins ruim 2,5 uur bezig om de occasion te wassen, te drogen, poetsen en te liefkozen. Heel mijn ziel en zaligheid, mijn lichte voorkeur voor de kleur rood en misschien ook wel voor het vakantieland Frankrijk, kan ik kwijt bij onze Renault Clio. Ik was dan ook zo trots op onze 'occasion' dat ze er weer als 'nieuw' uit zag.

Toen ik klaar was parkeerde ik haar heel voorzichtig in een parkeervak voor de deur. Heel zacht rijdend zodat er niet te veel stof op zou waaien die zou blijven kleven aan haar statisch opgepoetste rode, zacht fluwelen gespoten stalen huid. Vol trots stapte ik de maandagochtend in de occasion om iedereen te kunnen laten zien dat het 'mijn' auto is. Ik had nog geen 15 minuten gereden op de openbare weg.... nog geen 7 km afgelegd met haar herboren schoonheid toen we op de verkeerde plaats en verkeerde tijd onder een lantaarnpaal door reden. Daar zat zo'n lelijke zwarte Aalscholver op die  1. last had van zijn darmen  2. rood niet mooi vind  3. niets met Frankrijk heeft  4. erg goed kan mikken.

Ik ontwaakte uit mijn rode natte droom toen ik een hard geluid hoorde op het raam en blik en tegelijkertijd 30% van mijn voorruit onder de vogelstront zag zitten. "Wat er ook gebeurd, nu niet gaan wissen!" dacht ik nog. Heel kort dacht ik dat het alleen de voorruit betrof die ondergescheten was. Echter toen ik omhoog keek naar het panoramadakje wist ik dat 45 minuten poetswerk van de dag ervoor in één ontlading teniet gedaan was.

Ik stopte bij een benzinepomp en maakte dankbaar gebruik van de emmer met ramenspons/wisser om de motorkap, voorruit, panoramadak en zelfs de gespikkelde antenne schoon te maken. Nog nooit heb ik zo veel goed gemikte vogelpoep al rijdend op de auto gehad.

Toen ik klaar was zette ik nonchalant de emmer met 'water' en spons/wisser terug naast de pomp en wenste de eerstvolgende gebruiker die zijn ramen schoon wilde maken veel succes!