Weekje van de straat

Nadat er afgelopen april vier woninginbraken in één nacht waren gepleegd was de maat vol. De bewoners die zich betrokken voelen met hun wijk balden hun vuisten ineen: de buurtwacht was opgericht. Nadat de wijkagent tips, tricks, do's en dont's met de buurtwachters in spe doornam, werden de herkenbare buurtwacht hesjes uitgedeeld en kon het patrouilleren door de wijk beginnen.

de wijkagent met de tips & tricks

Loopschema's werden opgesteld voor 's ochtends, 's middags, 's avonds en in de nacht. Verbazingwekkend wat een enthousiaste en gemotiveerde mensen er in het begin al op af kwamen. Maar daar schuilde ook het gevaar. Door het enthousiasme zijn er in het begin foto's gemaakt van mensen in de wijk die eigenlijk niets verkeerd deden. We moesten de wijk met al haar mensen nog beter leren kennen dus beginnersfouten werden (nog nét) gedoogd. Na 2 maanden wist iedereen van de hoed en de rand en vielen de bijzonderheden in de wijk pas écht goed op. Na oplettendheid van een buurtwachter (op dat moment buiten dienst ;-) werd er met behulp van de politie 2 mensen aangehouden met inbrekersgereedschap. Dat was een mooi succes. Maar het mooiste succes werd vanaf dag 1 al geboekt: GEEN WONINGINBRAKEN.

Tot nu toe zijn er toch veel verdachte situaties gezien in onze relatief rustige wijk. Sommige overduidelijk waarbij meteen de politie werd ingeschakeld. Maar zo'n zoektocht heeft nog geen succes gehad. Twee pogingen tot woninginbraak zijn er gepleegd maar telkens werd het inbrekersgilde gestoord door (zeker in één geval) de BUURTWACHT. Want ook 's nachts lopen wij met onze geopende ogen en oren in onze wijk. Taaie volhardende rotzakken zijn we ;-)

Zo ook in de nacht van 24 juli j.l.. Samen met mijn buurtwacht maatje struinden we diep in de nacht de straten en brandgangen af naar verdacht volk of geluiden. We pakte nog even een laatste straatje  voordat we weer naar ons, inmiddels afgekoelde, bedje zouden gaan. En daar liep een verdacht figuur op straat. Hij zag er niet zo'n beetje verdacht uit: trainingsbroek, sweater met capuchon op zijn hoofd, gympen en een soort handdoek over zijn schouder (handig om over scherpe randen te leggen om ergens overheen te klimmen). Hij sprak een taal die mij te machtig was (Pools) maar ik herkende nog de straatnaam waar hij vertelde waar hij zou moeten wonen. We wensten hem (voor het gemak noemen we hem even 'Jerzy') succes maar besloten met gepaste afstand om Jerzy te volgen. Dat had hij in de gaten. 2x per minuut keek hij achterom om te zien of we nog achter hem zaten ..... you bet we are! Het kan niet anders dan dat hij nu nog last van zijn nek heeft. Door het vele omkijken maakte hij zichzelf nog verdachter. Toen hij vrijwel rondjes liep in onze wijk en de 2 omliggende wijken toen wisten wij zeker dat hij hier niet thuis hoorde en belde we de politie. Toevallig heeft de politie onlangs deze gesprekken vrijgegeven. Die kan je hieronder beluisteren:

start het geluidsfragment hierboven

En zo stonden we op de parkeerplaats in het bos met 2 buurtwachters, Jerzy en 2 agenten met een stagair/meeloper. Jerzy liet zijn ID zien aan één van de agenten. Uit het OPS bleek dat Jerzy gesignaleerd stond voor diefstal en meteen mee mocht het busje in. Of hij moest een paar honderd eurootjes aftikken maar hoe dat gegaan is heb je zojuist kunnen horen in het geluidsfragment.

Jerzy was in ieder geval een weekje van de straat (op onze kosten) en zal hopelijk andere alternatieven zoeken voordat hij weer in onze wijk komt..... (want die is van ons)

Klein Vink kan nog groeien

Omdat de bodem in zicht is van onze spaarpot besloten wij een aantal maanden geleden om niet op vakantie te gaan. We waren van plan om de hele vakantie rondjes te gaan rijden in onze nieuwe Clio. De gedachte dat we hierdoor de schatkist van het land 'effectiever' zouden bijvullen gaf ons een bijkomstig goed gevoel.

Maar enkele weken na de aanschaf hielden wij een potje over omdat onze nieuwe Clio zuiniger rijdt dan de oude occasion. Wat zou het lekker zijn om toch nog even 'er uit' te gaan: even geen prikkels voor schoonmaak en klusjes. Dus zochten we iets goedkoop maar wel 'goed' om naar toe te gaan. We kwamen uit in Arcen, een Roompot park met de naam 'Klein Vink'. Het kostte niet veel en er was een zwembad: ideaal voor de kleintjes. We waren erg benieuwd omdat familie Vinceprins altijd naar Landal parken gaat (1) (2) (3) (4) (5) (etc).... het voelde een beetje als vreemd gaan. Maar ja... de Landal parken waren qua prijs niet echt heel concurrerend.

Alhoewel..... dat dachten wij! Landal en Roompot vallen (achteraf) niet met elkaar te vergelijken. Vooraf wil ik even duidelijk zijn dat wij het goed naar de zin hebben gehad maar ik vond de kwaliteit / uitstraling van de huisjes en voorzieningen toch wat tegenvallen. Verder kon je gewoon zien dat onderhoud en de staat van diverse technische installaties geen hoge prioriteit heeft (wat uiteindelijk resulteert in hogere en onbeheersbare kosten op de langere termijn). Gezegd hebbende dat we het leuk hebben gehad en ons referentiekader hoger is gaan we nu verder met de ervaring van ons verblijf op 'Klein Vink':

Het 'groen' op het park werd erg goed onderhouden en zag er erg goed verzorgd uit: chapeau! ik geef het onderhoud aan het groen een 9. De huisjes daarentegen waar wij in zaten waren aan elkaar geschakeld en hadden een uitstraling van 'aanleunwoningen'.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Het was ook allemaal gelijkvloers dus voorbereid op de toekomst? Behalve de douchecabine... deze is niet toegankelijk met een rolstoel.

klik op de afbeelding voor een vergroting

De doucheruimte hebben ze niet zo heel lang geleden nog aangepakt. Daarbij hebben ze een kunststof douchecabine geplaatst in de 'bezemkast' welke toegankelijk is vanaf de doucheruimte. Best wel een creatieve oplossing om ruimte te besparen in de doucheruimte. Echter is het opstapje vrij lastig wanneer je moeilijk ter been bent. Tevens (je kan het verwachten) lekt de cabine in onze bungalow water door naar de 'bezemkast'. Enkel glas en opbouw wandcontactdozen en lichtschakelaars met k25 goten ..... niet de uitstraling die ik had verwacht. Een televisie uit 1990.... dat ze nog bestaan? Breng ze naar het museum!

Wat was ik blij toen ik thuis de 'kleine cijfertjes' in de linker bovenhoek tijdens de uitzending van de 'Tour de France' weer kon lezen. De verlichting in de slaapkamer was erg goed. Zo goed zelfs dat het menselijk lichaam absoluut geen melatonine meer aanmaakt! Een vreselijk fel TL licht. Het armatuur (2x) werd enigszins door een afgewerkte plank nog aan het zicht onttrokken wanneer je de slaapkamer in kwam lopen. Maar zodra je in je bed ging liggen keek je hier tegenaan:

.... welterusten zonder melatonine .....

Het verzamelgebouw was voorzien van horeca, een winkel, glow in the dark golf en een indoor speelgelegenheid. Erg goed dat in zo'n gebouw waar zich allerlei kwetsbare doelgroepen bevinden een brandmeldcentrale aanwezig is. Maar om deze dan op deze manier uit te breiden langs een trap waar veel mensen (en niets vermoedende kinderen) op en af lopen, is vragen om problemen.

klik op de afbeelding voor een vergroting

"niet aan het rode draadje trekken hoor kinderen! Dan valt de centrale in storing" Hoe serieus ben je dan bezig? Verder is het esthetische oog van de technische dienst niet zo goed getraind:

Gelukkig konden kleine kinderen hier niet bij. Grote kinderen wel... dat moet je niet willen (afgezien of er nu wel of geen spanning op staat). Pluspunt van het zwembad op het park was de toezicht die er aanwezig was. Op Landal parken is deze vrijwel niet aanwezig. Kleedhokjes en kluisjes zagen er goed uit. Onderhoud aan het gebouw gaf het een wat mindere uitstraling. De luchtbehandeling van het zwembad stond pal naast het gebouw in het zicht. Persoonlijk zou ik dit met bamboe schermen e.d. aan het zicht onttrekken. Wat ik hierdoor wel goed kon zien was dat de kartonnen paneelfilters in de filtersectie uit het filterframe waren gevallen.... een teken van weinig onderhoud aan de ventilatie-installatie. Helaas is een vervuilde luchtbehandelingskast (de filters zitten er immers niet meer goed in) een bron van ..... bacteriële viezigheid die ook het zwembad in wordt geblazen.

Wat erg leuk is op het park is het 'Glow in the Dark Golf'. Dat ziet er leuk uit met al het UV licht en de oplichtende kleuren. Ziet er ook netjes uit (onder UV licht). Of er op een goede manier is nagedacht over brandveiligheid? ..... daar kan je over discussiëren:

Helaas zat er geen horeca bij de indoor speeltuin en bij de buitenspeeltuin waarbij je als ouder lekker kan genieten van een kopje koffie terwijl de kinderen aan het spelen zijn en daarbij meteen een oogje in het zeil kan houden. Dat zou ook nog omzetverhogend werken (waardoor je weer meer geld kan uitgeven aan onderhoud en vernieuwing). Verder trekken de goedkope prijzen ook een ander soort type mensen aan. Ik noem het meestal SBS6 mensen: om 's avonds om half elf je kinderen luidruchtig (gillend & schreeuwend) buiten te laten spelen bij de bungalows terwijl je er zelf als ouder vrijwel naast staat .... dan snap je niet zo goed wat een harmonieuze samenleving in houdt. En daarmee sluit ik dit Roompot hoofdstuk af. Wellicht dat een ander Roompot park een andere indruk achter laat, maar ik zeg: Bollo we komen er de volgende keer gewoon weer aan!

P.S.: een vleesmes is geen onderdeel van het standaard assortiment. Waar snij jij de kip mee? 

P.S.2: HotSpot van KPN op het park is geen aanrader. Streamen en het AD downloaden is vrijwel onmogelijk.

Bollooootje!

Afgestudeerd kleuter

Kleine meisjes worden steeds groter (en eigenwijzer). Je kent het wel: als de dag van gisteren herinner je jezelf nog de eerste zwemles ..... inmiddels drie zwemdiploma's in de pocket. De eerste dag op de kleuterschool waarbij je hoopt dat ze niet gaan huilen als je weg gaat ..... voor je het weet zijn ze een uurtje aan het wennen in groep 3.

Je realiseert het jezelf niet altijd maar als een trein gaat alles voorbij. Vooral als je ouder wordt lijkt het wel of die trein steeds sneller gaat. Gaat ze wel weer een keer wat langzamer?

Kim had vandaag haar kleuterafsluiting met de andere klasgenoten uit groep 2. En ja hoor, ze is afgestudeerd kleuter 😉 De pannenkoeken en Jip en Janneke champagne stonden klaar. Ze voelt zich al echt een grote meid en kan niet wachten om te leren lezen in groep 3. Het minder gaan spelen op school zal haar in eerste instantie wel even gaan tegenvallen.

Tevens namen we deze week afscheid van haar kleuterjuf Peggy en klasgenootje Guusje .... Toen eenmaal dat kwartje bij haar viel .... viel er ook een traantje mee.