Zwoele zomerochtend

Hitteplan of niet, dit zijn toch mooie plaatjes om voorbij te fietsen in dit zwoele ochtendweer? Laten we maar zuinig zijn op dit gebied in de randstad 

Sanitairpark

Lang geleden was het dat Vinceprins bij Plaswijckpark in Rotterdam was geweest. Ik herinner me een uitkijktoren, waterfietsen in de vorm van zwanen en een aantal dieren.

Vandaag waren we er met vrienden en met de kleintjes naar toe gegaan. Wat is het er veranderd, leuk en gezellig. Een aanrader!

We waren vroeg en konden zelfs gratis parkeren. Dat het nog bestaat in Rotterdam? We waren blij verrast.

Als klap op de vuurpijl sloten we af met de boot-jump (Vinceprinses mocht er tot haar grote verdriet niet in omdat ze te klein was) Dat was het enige smetje op deze dag 😉

Topdag!

Betoverde Kikker

Vandaag probeerde ik de Prinses te kussen .... volgende keer eerst maar de tanden poetsen ....

Bring me back to Sittard

Sinds een lange tijd hebben de fietsmaten weer eens afgesproken om te gaan biken. Ditmaal, helaas, zonder één fietsmattie (waarschijnlijk heeft hij nog last van een maïskolf o.i.d.?) Reden om na een jaar of twee eens Vinceprins zijn fiets eens na te lopen... Hetgeen ik aantrof (en al bang voor was) beloofde niet veel goeds.

Vastgeroeste ketting, vastzittende versnelling van het voorblad, aangekoekte modder en vet in de derailleur. Het was dus noodzaak om vroegtijdig aan de herstelwerkzaamheden van de fiets te beginnen voordat één dag van te voren mocht blijken dat Vinceprins hybride fiets niet meer snel te herstellen is zonder professionele hulp. Want dan kunnen we niet meer fietsen bij mijn fietsmaat (die inmiddels in Sittard woont). Uiteindelijk was het ook nog de vraag of de fiets in de nieuwe Clio zou passen ... stond de 'bike afspraak'op losse fietsschroeven?

klik op de afbeelding voor een vergroting

Na een investering van zo'n 6 werkuren en het gangbaar maken van de vóórste versnelling met een hele grote tang lukte het Vinceprins om de fiets weer als fiets te laten functioneren. Tegen de verwachting in glom de tandwielcassette aan de achterkant zelfs een beetje (trots). De volgende dag kreeg ik met veel moeite nog maar net de achterklep dicht van de Clio. Dat was met de occasion wel gemakkelijker.

De dag begon bewolkt in Vinceprins' city. Naarmate ik met de Clio dichter bij Limburg kwam begon het meer en meer te regenen. Daar ging mijn kostbare werk aan mijn fiets dacht ik nog. Na aankomst in Sittard genoten we van koffie (Mmmmmmm) en kletsten we elkaar bij over van alles en nog wat (sex, drugs en rock&roll).

koffie met een energiebron

Rond twaalf uur bleef het droog en de zon kwam door. Het natte wegdek droogde snel op en de fietsjassen hoefde niet aan .... het was tijd om te knallen! We hadden ons een aantal doelstellingen voorgenomen: 

1. koffie met vlaai  2. Vlaamse frieten  3. Geen sportieve verwachtingen.

Alle drie de doelstellingen werden gehaald al was het sportieve resultaat (met de irritante en pittige tegenwind) goed.

klik op de afbeelding voor een vergroting

Na zo'n 84 km in 3,5 uur (klik hier voor inzicht in de sportieve prestatie) kwamen we weer aan in Sittard. Het laatste stuk langs het kanaal naar het pontje was ik zo hard gegaan dat ik helemaal leeg was. Niet moe maar leeg ... dat gebeurd me niet vaak (één keer eerder na de halve marathon) en da's niet comfortabel. Het laatste stuk trok mijn fietsmaat me door Sittard naar zijn huis. Rode of groene verkeerslichten? Ik zag alleen maar zwarte vlekken ;-)

klik op de afbeelding voor een vergroting van de route

Na een rustperiode (Let's Fifa 09 met pizza) gingen we nog een paar uurtjes naar het centrum van Sittard. Erg gezellig daar, een aanrader. Goede atmosfeer om te herstellen van een zware inspanning. Conclusie van dit alles? Spoel altijd je fiets af met schoon water wanneer je in de regen en modder hebt gefietst!

Turbulentie

De omgekeerde wereld! Vanochtend werd ik (in de ClioIV) aangevlogen door een Reiger. In mijn ooghoek zag ik aan de slootkant een reiger wegvliegen. Binnen 2 tellen hoorde ik een doffe klap en zag ik nog een grijze schim door de ruit van het rechterportier. In mijn zijspiegel zag ik een rollend bolletje 'grijs' over de weg rollen.

Dizzy en verkrampt stond de Reiger op de weg. De dierenambulance werd gebeld en een voorbij rijdende fietster, die bij een dierenarts werkt, zette de Reiger in het gras aan de andere kant van de sloot. Bij het oppakken kreeg de vreemde vogel alweer wat 'praatjes'. Dus dat komt best wel weer goed.

Al had ik wel een deuk verwacht in de deur van de ClioIV, verrassend genoeg zag ik geen schade naar aanleiding van de klap de het beest maakte. Vanavond maar eens even de vlek van de auto poetsen van het vette verenpak!

Een Reiger die tegen een knalrode auto aan vliegt.... het moet toch niet gekker worden?

71e anniversaire du Débarquement

Het is 6 juni 1944. Na jarenlange voorbereidingen komen de 'geallieerden' aan land. Niet bij Calais maar verdeeld over een 80km lange smalle strook strand aan de noordkust van Frankrijk.

klik op de afbeelding voor een vergroting

De trouwe volger weet dat Vinceprins al een keer een bezoek heeft gebracht aan Normandië. Maar bij een herdenking, 71 jaar na de strandlandingen .... dat had ik nog nooit meegemaakt. Nadat ik Vincevrouw na één simpele vraag had gevraagd mee te gaan was het verder niet meer nodig om nog meer uit de kast te halen .... we gingen!

Nadat we de euro's hadden ingewisseld voor Franse Franc-en gingen we om 3 uur 's nachts op pad. Het plaatsje Arromanches-Les-Bains (Gold beach) had het leukste programma en dat begon om 12 uur 's middags. Vóór die tijd moesten we ingecheckt zijn bij ons hotel/pension in Caen.

Met lekkere muziek en een zoevende ClioIV over de Franse tolwegen kwamen we goed op schema aan in Arromanches. Het weer was heerlijk en de ambiance was er goed. Verkleed als mensen van het Franse verzet liepen er rond, muziek uit de jaren '50 en de vele jeeps, motoren, vlaggen en natuurlijk sloffende veteranen met hun wandelstok of rollator. Geen wonder dat de veteranen moeilijk kunnen lopen: als je ziet hoeveel metaal aan medailles ze meedragen?! De andere helden die minder geluk hadden hebben we overigens op deze dag niet gezien. 

Het begon met een ceremonie van de Fransen en de Engelsen. Het was deze sector die werd ingenomen door de Britten, vandaar al de Engelsen die ook in ruime getale aanwezig waren. 

diverse activiteiten in Arromanches-Les-Bains

Om 20.30u hielden we het voor gezien en reden we terug naar Caen (en haar McDonalds). Na het zappen van de Franse televisiezenders gingen de luikjes dicht om na 9 uur slaap (dat is zoooo lang geleden!) weer open te gaan. Douchen, ontbijten en weer naar Nederland waar onze kleintjes op ons stonden te wachten ... in vrijheid.

een veteraan, samen met de andere helden