Ademloos kijkend naar de rouwstoet met slachtoffers van vlucht MH17 merk ik, dat in mijn ooghoeken, continue de tranen klaar staan om elk moment mijn ogen te kunnen verlaten.
woensdag 23 juli 2014
Eindelijk thuis #MH17
Geen lange lappen tekst in dit bericht want elk
woord doet het leed tekort.
God zij dank ontvangen de slachtoffers nu het respect, welke de zij verdienen.
woord doet het leed tekort.
God zij dank ontvangen de slachtoffers nu het respect, welke de zij verdienen.
R.I.P.
zondag 13 juli 2014
Zondagsrust
Wat hebben we genoten van het WK. Tegen de verwachting in die ik voor aanvang van het WK had, presteerde het Nederlands elftal goed. Natuurlijk is een derde plaats geen eerste plaats maar het kan altijd slechter. Vandaag las ik via de NOS site over de vlucht waarmee het Nederlands elftal terug vloog naar Nederland, Rotterdam The Hague airport. Grote kans dat het toestel bij ons langs vloog op weg naar de luchthaven.
Via de Flightradar app kon ik precies zien waar ze zich bevonden. Huntelaar hielp daar nog een beetje bij.
Touch down #Kaapverdië tanken en dan door naar #Rotterdam pic.twitter.com/X7u6ok2ecI
— Klaas Jan Huntelaar (@KJ_Huntelaar) 13 juli 2014
Het toestel kwam steeds dichterbij. Vanaf welke kant zullen ze landen? Ze kunnen ook vanaf de andere kant aan komen vliegen? Maar dan vliegt het toestel in de richting van Waddinxveen en maakt daar een forse turn naar links.... daar komt ze. Nou .... nog één keer juigen dan. Als is het alleen de buurt die het kan horen. Daar gaat hun zondagrust (al was die toch al aangetast).
bron: TVinceprins & RTV Rijnmond
Daarna zijn we lekker gaan wandelen naast de HSL en de N209. Dat geeft wel rust op zondag.
bron: TVinceprins & RTV Rijnmond
Daarna zijn we lekker gaan wandelen naast de HSL en de N209. Dat geeft wel rust op zondag.
donderdag 3 juli 2014
De volwassen kleuters
Woensdagavond 2 juli ..... Na een lange dag liggen de kinderen eindelijk op hun bed. Uitgeteld en versleten hang ik op de zitbank. Vroeger dacht ik altijd: "Wat saai zijn volwassen mensen. Ze zitten heel vaak saai op de bank?!". Inmiddels weet ik wel beter: werken en het gezin runnen kost veel energie waardoor 's avonds op de bank hangen heeeeeeeeeerlijk is. Knop om en verstand even op nul (eventueel met een zakje m&m's of chips ; )
Ik hing op de bank en pakte zonder verstand (want de stond op nul) de plaatselijke krant. Nadat ik alle pagina's met reclame was doorgeworsteld kwam ik een leuk artikel tegen over mijn kleuterjuf.
Eigenlijk wilde ik 'oude kleuterjuf' schrijven maar dat verraad teveel over mijn eigen leeftijd.
"Kleuterjuf Marja neemt na 40 jaar afscheid". Een confronterende kop: ik realiseerde me dat alles om mij heen ook ouder wordt terwijl ik de juf nog herinnerde in haar jonge jaren.
Aandachtig las ik (inmiddels in de 'één' stand) het artikel uit onze plaatselijke krantje. Langzaam dwaalde ik af en dacht ik terug aan die tijd van toen (zoals ik dat wel eens vaker doe)..... Kikkervisjes in de klas, buitenspelen op de karren, de typische rode schepjes in de zandbak. De gele kleur van het zand op sommige plekjes.... wisten wij veel dat er in de zandbak geplast was? De toentertijd 'partner' van de juf kon erg mooie tekeningen maken op het krijtbord. Vooral op speciale dagen zoals Sinterklaas haalde deze man alles uit de kast om een mooie krijttekening op het bord te maken voor de kleuterklas van juf Marja. De zwarte Pieten die op 5 december hard op het raam bonkten. We aten broodjes knakworst bij de juf thuis op haar verjaardag. Van het bezoek aan de kinderboerderij is één van de weinige dingen wat me hiervan nog is bijgebleven de 'eieren broedmachine'. Gefascineerd was ik van de gedachten dat daar kuikentjes uit kwamen. Ook de eerste kleuterschooldag kan ik me diep van binnen nog herinneren ... voor het eerst zonder mama. Ja écht waar: ook Vinceprins heeft gehuild.
En dan de foto in de krant van juf Marja. Tja, zo ken ik haar niet maar dat is na al die jaren wederzijds: ik verloor wat haar op sommige plaatsen, op andere plaatsen ontstond baardgroei, ik vergrootte mijn lengte maar ook mijn BMI. Wat ook veranderde na al die jaren is het koesteren van deze gedachten. Wetende dat je eigen kinderen nu zelf in deze leeftijdscategorie zitten.... kind zijn is bijzonder en dient gekoesterd te worden.
Nog even keek ik naar de foto van juf Marja voordat ik mezelf weer terugschakelde in de 'nul'stand op de bank. 'Marja met in de handen de foto van één van haar eerste kinderklasjes.' stond er onder de foto geschreven. Meteen schakelde ik in stand '2' want deze foto herkende ik.... Het is de schoolfoto van mijn kleuterklas met juf Marja en ik mocht zelfs bij juf Marja op schoot : )
Kon iedereen dit soort momenten maar koesteren, elk kind verdient het om 'het kind zijn' later te kunnen koesteren. Veel plezier juf Marja met de nieuwe ingeslagen weg. Ennuh... voor mij en heel veel andere 'oude kinderen' blijf je 'juf Marja' van de kleuterschool ; )
Ik hing op de bank en pakte zonder verstand (want de stond op nul) de plaatselijke krant. Nadat ik alle pagina's met reclame was doorgeworsteld kwam ik een leuk artikel tegen over mijn kleuterjuf.
Eigenlijk wilde ik 'oude kleuterjuf' schrijven maar dat verraad teveel over mijn eigen leeftijd.
"Kleuterjuf Marja neemt na 40 jaar afscheid". Een confronterende kop: ik realiseerde me dat alles om mij heen ook ouder wordt terwijl ik de juf nog herinnerde in haar jonge jaren.
klik op de afbeelding voor een leesbare vergroting
Aandachtig las ik (inmiddels in de 'één' stand) het artikel uit onze plaatselijke krantje. Langzaam dwaalde ik af en dacht ik terug aan die tijd van toen (zoals ik dat wel eens vaker doe)..... Kikkervisjes in de klas, buitenspelen op de karren, de typische rode schepjes in de zandbak. De gele kleur van het zand op sommige plekjes.... wisten wij veel dat er in de zandbak geplast was? De toentertijd 'partner' van de juf kon erg mooie tekeningen maken op het krijtbord. Vooral op speciale dagen zoals Sinterklaas haalde deze man alles uit de kast om een mooie krijttekening op het bord te maken voor de kleuterklas van juf Marja. De zwarte Pieten die op 5 december hard op het raam bonkten. We aten broodjes knakworst bij de juf thuis op haar verjaardag. Van het bezoek aan de kinderboerderij is één van de weinige dingen wat me hiervan nog is bijgebleven de 'eieren broedmachine'. Gefascineerd was ik van de gedachten dat daar kuikentjes uit kwamen. Ook de eerste kleuterschooldag kan ik me diep van binnen nog herinneren ... voor het eerst zonder mama. Ja écht waar: ook Vinceprins heeft gehuild.
En dan de foto in de krant van juf Marja. Tja, zo ken ik haar niet maar dat is na al die jaren wederzijds: ik verloor wat haar op sommige plaatsen, op andere plaatsen ontstond baardgroei, ik vergrootte mijn lengte maar ook mijn BMI. Wat ook veranderde na al die jaren is het koesteren van deze gedachten. Wetende dat je eigen kinderen nu zelf in deze leeftijdscategorie zitten.... kind zijn is bijzonder en dient gekoesterd te worden.
Nog even keek ik naar de foto van juf Marja voordat ik mezelf weer terugschakelde in de 'nul'stand op de bank. 'Marja met in de handen de foto van één van haar eerste kinderklasjes.' stond er onder de foto geschreven. Meteen schakelde ik in stand '2' want deze foto herkende ik.... Het is de schoolfoto van mijn kleuterklas met juf Marja en ik mocht zelfs bij juf Marja op schoot : )
Labels:
afscheid,
jubileum,
juf Marja,
kind,
kleuter,
Oosthoek,
schoolfoto,
Vinceprins
Locatie:
Nederland
Abonneren op:
Posts (Atom)