Wie heeft het niet? Geluiden, geuren of spullen die je doen denken aan vroeger. Vroeger... toen alles zorgelozer leek. Vroeger, de herinnering aan de zekerheid van toen. Zo heeft Vinceprins ook een mooie dierbare herinnering aan toen ...
Het was zomervakantie... Vinceprins moest rond een jaar of 8 geweest zijn, misschien nog iets jonger. Samen met Vincebroer logeerden wij bij onze opa en oma op 'de camping' in Kapel Avezaath. De camping lag tussen de weilanden in. Regelmatig kwam de lucht van mest de camping opdrijven door de boeren die hun land aan het bemesten waren. Vlak naast de camping lag een grote plas. Ik weet nog dat mij goed was ingeprent dat het een gevaarlijke plas was. Ook nu nog zou ik zweren dat ik er nog steeds niet (alleen) in zou durven zwemmen. Achteraf weet ik dat dit meertje ook wel 'De put van Kabalt' wordt genoemd. Er bevond zich een smal strandje aan deze put waar wij wel eens gingen zwemmen. Tussen deze put en het riviertje 'De Linge' was een smalle groene strook waar wij wel eens aardappels poften. Op de staanplaats van mijn opa en oma stond een grote appelboom. Van de appels die daar vanaf kwamen maakte oma dikwijls appelmoes. Het woord 'dikwijls', typisch een woord die mijn oma gebruikte : ) Aan de andere kant van de staanplaats stonden de aardbeiplanten. Die waren ook erg lekker op brood met suiker. Er stonden grote rozenstruiken waar trouw, na elke gezette pot koffie, de koffiedik tussen werd gegooid. Ik heb werkelijk nooit één luis op deze rozenstruiken kunnen ontdekken.
Onder de appelboom stond een toilethokje. Volgens mij was het de enige standplaats met een eigen toilethokje. Achter dat toilethokje zat de beerput. Om de zoveel tijd kwam er een tractor langs met een giertank om de beerput leeg te zuigen. Meestal lag ik dan al op bed. In dat toilethokje heb ik tijdens de 'grote boodschappen' menig insect met de spuitbus van de luchtverfrisser naar een andere wereld gespoten. 's Avonds en 's nachts kon je op de achtergrond goed de auto's en vrachtwagens horen die over de snelweg reden. Nu weet ik dat dat de A15 was : )
Meestal sliepen wij in de stacaravan maar er was één keer dat we in een tent logeerde op de standplaats van mijn opa en oma. Ik kon nóg beter de achtergrond geluiden horen van het verkeer op de snelweg. Langzaam begon het te regenen. In de verte waren lichtflitsen te zien en het gerommel in de lucht van het onweer kwam steeds dichterbij totdat het noodweer werkelijk losbarstte. Mijn oma riep ons om in de stacaravan te komen en het leek wel of de regen nog harder klonk op het 'blik' van de caravan. Bliksemschichten en donderslagen volgden elkaar zonder tussenpauzen op. Veilig lag ik tussen mijn opa en oma in op het uitgeklapte bed (wat overdag ingeklapt, fungeerde als bankje). Geen idee hoe laat het was maar achteraf weet ik dat het rond elf uur in de avond moest zijn geweest. De kleine wereldontvanger stond aan en daarop hoorde ik de tune van 'met het oog op morgen'.
Vaak wanneer ik deze tune hoor moet ik aan 'toen' denken. 'Toen' wat steeds dierbaarder wordt naarmate ik ouder wordt. Die 'tune' van toen... Onlangs werd de 'tune van toen' opgefrist. Ik was in eerste instantie bang dat dit een smet zou geven op mijn 'tune met de gedachten van toen'. De 'tune' van met het oog op morgen ... met de gedachten van gisteren... opdat ik deze dierbaren nooit zal vergeten ...
Een "gute nacht freunde".
