dinsdag 29 december 2009

Vroeg opstaan.

Het bedje van junior lenen wij van iemand. Omdat Vinceprinses kort op Junior geboren is (2 jaar ertussen, op 3 dagen na) hadden wij niet genoeg aan onze eigen ledikantje. Spaart ons weer een hoop daalders uit. (voor de jonge generatie onder ons; een 'daalder' is hetzelfde als een 'knaak')
Laat de eigenaar van de leenledikant (en komode) nu een koper te hebben gevonden voor het hele spul! (exclusief junior, pukkie, de dekens en de bedknuffels) Vinceprins en Vincevrouw wilden junior voor zijn verjaardag al een 'grote jongensbed' geven maar nu deze potentiële kopers gisteren zijn komen kijken en alle spullen aanstaande donderdag (op oudjaarsdag? wel van de oliebollen afblijven a.u.b.) op willen komen halen gaan wij het niet meer redden met deze spullen tot junior's verjaardag. Dat terwijl junior over ongeveer 3 weken jarig is. Dat wij met spoed nu een bed moeten gaan regelen voor junior werd ons duidelijk in een tijdsbestek van 72 uur ....
De allerhoogste tijd om vandaag op pad te gaan om een 'grote jongensbed' voor junior aan te gaan schaffen (wel zonder de kids zodat wij zo effectief mogelijk op zoek kunnen). De effectiviteit van deze dag werd voor 30% al teniet gedaan doordat de occasion naar de garage moest voor APK en een beurt. Komt lekker uit vandaag maar ja .... wij hebben haast!
Voor het eerst in jaren gingen wij een buskaart aanschaffen bij de plaatselijke sigarenboer. Wat?! € 7,60 euro voor één buskaart? Ik weet nog de tijd dat het in de elf gulden was. 4 strippen per persoon per enkele reis. Dit betekend in totaal 16 strippen ... laten er nou 15 strippen op een strippenkaart zitten. Goed, een kaart met nog meer strippen is overbodig omdat Vinceprins er wel vanuit gaat dat de occasion vanmiddag wel weer klaar is. Dat zien we dan wel weer op de terugweg ... De volgende procentuele daling van de effectiviteit van deze dag is dat wij nog 20 minuten dienden te wachten op de bus (in de ijzige kou als in 1963).

Na een half uur in de bus zitten (wat wel weer leuk en relaxed is) kwamen we aan op het busstation. Nu nog 15 minuten door de ijzige wind en dan zijn we er. Hmmm, deze winkel komt me bekend voor ... Goed, een bed met laden eronder is waarnaar we op zoek zijn. Lekker makkelijk om speelgoed (en later als hij ouder is makkelijk om mogelijk vuurwerk, sigaretten of condooms in te verstoppen) in op te bergen. Maar hoe goed we ook zochten en hoe we onszelf ook trotseerde door de ijzige wind .... geen geschikt bedje. We zagen wel bedden met laden eronder maar die leken wel van klapperhout. Of na een wat ruwe (kinderlijke) behandeling zou het deurtje eraf vallen zonder dat deze weer op een normale manier gemonteerd zou kunnen worden. (met andere woorden: kapot is) De eis die ik stelde is dat de lade niet met wieltjes over de grond mocht rollen in verband met de vloerbedekking in junior zijn kamer. Maar bedden met laden, lopend in een geleiding waren schaars.

Totdat we een bed zagen wat eigenlijk niet het type 'bed' was waarnaar we zochten. Het was wel een iets duurder bed maar de gedachten dat junior dit bed erg leuk zou vinden en er leuk mee (onder) zou kunnen spelen gaf ons ter plaatse in de winkel zoveel voorpret, dat we het bed niet meer los konden laten. In vergelijking met een ander bed (het type waarnaar we op zoek waren) was deze zo'n tachtig euries duurder. Hmm ... mijn motivatie dat het in 10 jaar neer komt op 8 euro per jaar meer gaf ons een goede motivatie om het bed toch te bestellen! Overigens kan het bed zo aangepast worden dat hij als puber in een normaal bed kan liggen (zonder aanschaf van extra's).

Dit is ze dan (het bed en ik bedoel niet Vincevrouw) rechts op de foto. De glijbaan vonden wij te ver gaan en deze komt er niet bij. In plaats daarvan komt er een langer 'hek' op. Levertijd: de eerste week van januari 2010. Dat is gelukkig snel zodat junior niet zo heel lang op de grond hoeft te slapen. Gelukkig is de vloerbedekking thuis vrij zacht. Aan de opa's en oma's vragen wij een dekbedovertrek van 'Cars', een kussen en een constructie en idee wat gebasseerd is op een 'gordijn' voor onder het bedje zodat junior een tent onder zijn bed heeft om in te spelen. Dat zal hij wel leuk vinden.

Met een goed gevoel gingen Vinceprins en Vincevrouw terug naar de bus. Het gevoel om zoiets aan je kind(eren) te kunnen geven deed ons goed. In de bus belde de garage op omdat er een paar 'puntjes' waren gevonden bij de occasion.

De voorbandjes aan de voorkant waren aan vervanging toe (nog 2,1 mm terwijl 1,6 mm minimaal vereist is) en omdat ze scheef zijn afgesleten diende de banden uitgelijnd te worden. Tevens gaf de accu aan om aan vervanging toe te zijn. (zie deze foto waarop ik erbij kan vermelden dat de occasion in één keer startte) Meerkosten circa 360 euro ... terwijl de occasion niet op deze punten werd afgekeurd.

Uiteraard gaan wij dit niet bij de merkdealer laten uitvoeren. Dat is veel duurder dan een paar goede banden bij bijvoorbeeld Kwik-Fit. Vaak zit uitlijnen daarbij inbegrepen in plaats van de 60 euro die de merkdealer voor uitlijnen van de voorbanden doorberekend. En die accu haal ik zelf wel ergens vandaan en vervang ik zelf wel. Zo verdienen wij zeker 100 euro en is de meerprijs van junior zijn bedje al terugverdient. Uiteindelijk is deze dag dan toch 100% effectief geworden.

Wat zeg ik?! 100%? Eerder 110% omdat de buschauffeur ons op de terugweg die ene strip cadeau gaf. Wat een lekker einde van 2009 ... 2010; here we come!

zondag 27 december 2009

Ingevroren spinazie.

Terwijl de sneeuw buiten begint de smelten en er van de 'overijverige sneeuwpop' van moeders niet veel meer over is (buiten Vinceprins' sjaal en muts) voelt het buiten tóch nog aan als in 1963.


Gewapend met dikke jas, sjaal en thermo-ondergoed ging de familie Vinceprins dan tóch naar buiten naar de diergaarde Rotterdam ... ook wel Blijdorp genoemd. Om te voorkomen dat we de hele dag achter junior' geslenter aanlopen namen we zijn fietsje mee, inclusief duwstang.



Van Vinceprinses hadden we verlopig 'geen last'... lief hé als ze slaapt? Heeft ze toch nog wat van haar vader.


We zijn nu al een aantal keren dit jaar naar Blijdorp geweest maar de ijsbe(e)r(en) hadden wij sinds al die keren nog niet één keer gezien. En wat denk je? Het was zo koud dat deze rakker nu wel een wandeling durfde te maken in de ijzige buitenlucht. Of de koeling in het binnenverblijf van de ijsberen is kapot ... dan kan natuurljk ook.


Zelfs de giraffen stonden 'binnen'. Verscheidenne giraffen zijn de afgelopen week al door heel de dierentuin 'getrokken' want op geen enkele boom zat ook maar één blaadje! Kijk bijvoorbeeld maar op de foto hierboven van de ijsbeer. Alleen maar kale stammen ...


"Kijk nou junior; een 'prairie hondje' " Smeltend sneeuw is natuurlijk véél leuker!


Een verzorger vertelde aan Vinceprins dat de kudde giraffen de afgelopen weken twee keer zo groot was. Sommige giraffen haalde het in hun hoofd om ook in het buitenverblijf van de Leeuwen groen 'ingevroren' blaadjes te gaan verorberen.


Als je goed op de foto hierboven kijkt zie dat er bovenaan de liggende boomstam (aan het uiteinde) nog één groen blaadje zit ... 

"kom maar  kom maar  kom maar" denkt de leeuw ....

donderdag 24 december 2009

Weer winterweer.

Na de kou van afgelopen winter (en dat was dan ook al in 2009) is het nu weer raak. In de koude winter van januari van dit jaar wilde 'KillerCat Spike' maar al te graag naar binnen terwijl hij er nu waarschijnlijk warmpjes bij zit (bij het hellevuur?). In januari van dit jaar kon ik -6 °C vastleggen op de foto; nu een record van -7 °C. (heb je dan écht niets om handen dan het maken van dit soort foto's ?)

Het begon allemaal afgelopen week ... eigenlijk al verleden week toen het eerste bescheiden sneeuw was neergedaald. Vinceprins was voor Junior begonnen met het maken van een sneeuwpop mar voordat deze af was had Junior de sneeuwpop al omgeduwd. Waarschijnlijk vond hij de geboetseerde sneeuw niet sneeuwpopwaardig.


Dan het alternatief: sneeuwballen gooien! Nadat ik 2 sneeuwballen (bescheiden) tegen Junior zijn jas had gegooid kreeg hij de smaak te pakken. De eerste keren gooide hij zijn eigen gezicht onder toen hij de sneeuw naar zijn vader wilde gooien maar na een paar keer kreeg hij het onder de knie en was papa de pisang.... hij overtrefde bijna de sneeuwpop die IK voor hem probeerde te maken (het was namelijk 'plaksneeuw')


Hij kon er geen genoeg van krijgen... RENNEN !!!!! (en glijden en vallen en koud & nat) Echt Unox weer ...

Familie Vinceprins ging op zoek naar een slee maar geen enkele winkel waar wij binnen kwamen had een slee. Gewoon een simpele houten slee was nergens te vinden?! Gelukkig voor Junior hadden Opa en Oma er nog één in de schuur staan.


De dag erop, zondag 20 december brak het los. Eindelijk een hele dag sneeuw, wind en kou.


Nog meer sneeuw kwam erbij. De tuin zag er nu echt winters uit en zelfs de omgeduwde 'sneeuwpop' die Vinceprins voor Junior had getracht te boetseren was bedolven onder de sneeuwmassa.


Genietend stond Vinceprins voor het raam te kijken terwijl Nederland vastliep en dichtslipte in de sneeuw.

Terwijl ik begin dit jaar al op mijn plaat was gegaan op de fiets besloot ik afgelopen maandag gewoon met de auto naar het werk te gaan. Kon ik meteen mijn kerstpakket meenemen. Mocht ik op de terugweg naar huis vast komen te zitten in de sneeuw dan had ik tenminste nog een noodvoorraad drank, chocolade, noten, kaas en andere hapjes. De kerstvakantie was begonnen dus zo druk was het niet maar dit rijden in de sneeuw was écht cool! Het betreden van het parkeerterrein op Vinceprins' werk was lastig in verband met een drempel maar na een paar minuten scheppen door een collega kon ik het parkeerterrein op. Tussen het betreden van het parkeerterrein en het afzetten van de motor zat zo'n 3 minuten (ik reed door naar achteren om schade door andere automobilisten aan de ocassion te voorkomen). Maar wat ik erna heb gezien aan parkeerkwaliteiten van mensen was zo lachwekkend. Ik heb mensen er 20 minuten over zien doen om hun auto fatsoenlijk te kunnen parkeren (met hulp van collega's die gingen scheppen, duwen, lachen, schelden, janken etc) Ik geef toe dat ik deze dag niet zo productief was en regelmatig door het raam heb staan kijken. Toen iedereen zo'n beetje binnen was begon de facilitaire dienst te strooien .....


Ook tijdens de wandeling in de pauze bleef het genieten van het weer (en de omstandigheden van andere mensen)

Maar dan .... de dag erna gaat vader wéér werken en is moeders thuis bij de kinderen. Dan gaat moeders een sneeuwpop maken voor de kinderen. (eigenlijk alleen voor Junior want Vinceprinsesje is nog te klein) Geloof me ... Vincevrouw heeft alles verziekt. Al het respect voor vader is verdampt. Uitslover! En van wie is die sjaal en ijsmuts? Juist van papa ... opschepper; zo kan ik ook een mooie sneeuwpop maken. En trouwens; jij had veel meer sneeuw dan ik verleden week had!


Het doet me wel deugt dat ik de dag erna iets aan te merken had aan de overijverige sneeuwpop van moeders... de neus was eraf gevallen; vieze mama; Seksiste! Lekker goed voorbeeld voor de kleintjes.


dinsdag 1 december 2009

Verstrooide zeehond.

Aan het eind van de middag ontvingen wij een brief van SHCN. Het ging over 'KilledCat' Spike. In de brief stond vermeld dat wij hadden gekozen voor een individuele verstrooiing van Spike boven de Noordzee en dat zijn as op woensdag 25 november 2009 omstreeks 17.33 uur is verstrooid op 52.10003° noorderbreedte en 04.25559° oosterlengte.
Hmmm .... ik had gekozen voor een individuele crematie maar niet om verstrooiing op zee. Geloof me; een nieuwe 'Bermudadriehoek' is ontstaan!


Grotere kaart weergeven
Het was toch een kat, geen zeehond ....

maandag 23 november 2009

Fucksinatie.

Vandaag was het zover: de kinderen konden worden gevaccineerd tegen het H1N1 virus (ook wel Mexicaanse - of Varkensgriep genoemd in de volksmond). Gelukkig waren de kinderen en Vinceprins zelf (nog) niet ziek geworden door het gevalletje griep van Vincevrouw eerder deze maand.
Vol goede moed reden we naar de sporthal waar de kinderen werden gevaccineerd. Bij aankomst zag je al een drukte van jewelste: geen parkeerplekken, verkeersregelaars, politie en een rij wachtende mensen voor de ingang van de sporthal.

Benieuwd wat we binnen voor aangezicht en geluiden zouden aantreffen schoffelde we voetje voor voetje dichter naar de ingang. Godzijdank was het droog op deze typische Hollandse herfstdag. Binnen was de sfeer gemoedelijk en kalm. Geen luidruchtig huilende en rennende kinderen. Junior vermaakte zich prima in de sportzaal door zich springend en dansend over de gekleurde lijnen voort te bewegen.


Puntje bij paaltje begon junior tegen te stribbelen toen hij aan de beurt was maar hee, verder geen probleem en geen kik. Vinceprinses moest er even van huilen maar was snel weer getroost. Even een lekkere manderijn en dan weer naar huis.

De drie kisten manderijnen konden nog net achterin de auto. Tja, dat heb je als je een kinderwagen achterin de auto heb liggen. Even opletten op de eventuele bijwerkingen en dan mogen we over een paar weken nog een keer. Dan weten de kids vast nog wel wat hun te wachten staat. Ik ben benieuwd ...

klik op bovenstaande artikel voor een leesbare vergroting

vrijdag 20 november 2009

HA ÉÉN EN ÉÉN.

Nadat het staatshoofd met gevolg verleden week in Mexico op bezoek was geweest dacht Vincevrouw: "Hee Mexico?! Dat is leuk... kan ik daar wat mee want Mexico is 'in' en 'hot' ".

Inderdaad, Mexico is de laatste tijd veel in het nieuws maar toen Vincevrouw op een gegeven moment met een sombrero rond ging lopen en een LP van Mary Servaes opzette.... toen wist ik dat er écht iets mis was!

Het hele weekend was Vincevrouw ziek. Koorts, kortademig ... alles erop en er aan. Nadat de huisarts nog even had gechecked of Vincevrouw geen longontsteking had, werd de diagnose 'Mexicaanse griep' (in de volksmond ook wel 'varkensgriep' of 'H1N1' genoemd) vastgesteld. Hmmm da's lekker met die kleine kids hier zo'n twee weken voor de vaccinatie! Het hele weekend heeft Vincevprins met de thermometer rondgelopen om de kinderen in de gaten te houden. Van de huisarts hoefde dat niet want: "Mochten ze ziek worden dan merk je dat écht wel."

De arbodienst op Vinceprins werk vond de situatie niet bezwaarlijk om te komen werken en zodoende kwam Vinceprins met enige vertraging op zijn werk aan. Fantastisch om op je werk te komen en te zien dat je collega's zo bezorgd zijn. Maar niet om Vinceprins. Nee, om hun eigen gezondheid!

Tegen het advies van de arbodienst in werd Vinceprins in quarantaine geplaatst en liepen de collega's om mij heen met mondkapjes.

klik op de foto voor een vergroting

Heb je dit berichtje gelezen? Dan nu even je handen wassen ... zo houden we grip op griep!

woensdag 11 november 2009

Verloren inspiratie.

Wat zijn de onderwerpen die Vinceprins de meeste inspiratie geeft of heeft gegeven in de bijna 3,5 jaar dat de 'Blog van Vinceprins' bestaat? Uiteraard, nu al bijna 3 jaar lang de kinderen. Daarvoor 'HetNet' en natuurlijk de katten 'KillerCat' Spike en 'Mietje' Macho. Het eerste bericht waar de katten in voorkomen is van 6 augustus 2006. Laten we wel eerlijk zijn dat 'Mietje' Macho mee vaart op de streken van Spike want Macho doet verder niet zoveel bijzonders. Macho is wat dat te gaat dan ook meer een mietje!

Spike niet, dat is een levensgenieter die zich door niemand wil laten tegenhouden. Dult geen tegenwerking van vreemden en eigenlijk ook niet van zijn baasjes maar goed... waarschijnlijk uit het oogpunt van wederzijds respect past hij zich af en toe morrend aan aan de wensen (of bevelen) van zijn voogden.

Als je Spike ziet dan zie je opportunisme, trots, kracht en stijl. Maar ook een eigenwijze en (soms) onhandelbare kat. Toen we de 'KillerCat' als jonge poes in huis namen moest het een echte huiskat worden. Er was ruimte genoeg in huis want kids waren er nog niet. Hij kon gaan en staan waar hij wilde. Na zijn eerste inenting bij de dierenarts was die relatie tussen de KillerCat en de dierenarts meteen verziekt. Een prik werd niet getolereerd! Erg lastig werd het voor zowel de dierenarts als voor Spike toen hij écht wat markeerde. Aan zijn lijf geen polonaise dus "succes met uw diagnose dokter". Na een versuffend prikje (door de draagkoffer heen gegeven met behulp van 2 assistentes) was hij nog niet te houden en na het opvolgende tweede prikje nog steeds niet.

Na ongeveer een jaar kwam 'Mietje' Macho in huis. Dat werd niet meteen op prijs gesteld. Deze nieuwe kat werd eerst even goed op zijn plek gezet en toen hij dat begreep werd hij geaccepteerd. Niet meer dan dat. Ze leefden in hetzelfde huis meer niet.

Ja en toen... toen kwamen de kinderen in beeld. De leefruimte van de katten werd steeds meer ingeperkt en de baasjes gingen steeds meer eisen stellen. 'Mietje' Macho laat het gelaten over zich heen komen maar de 'KillerCat' niet. Die werd erg onrustig en onhoudbaar in huis. Na een lange tijd van aanmodderen namen Vinceprins en Vincevrouw een lastig besluit om de KillerCat naar buiten te laten. Binnen was hij natuurlijk welkom maar buiten was zijn plek.

Als een levenslustige schooier ging hij zijn buitenwereldje verkennen. Menig kat stond blazend met kromme rug tegenover hem maar het gekke was dat hij daar totaal niet op reageerde en dus ook nooit aan het knokken was met andere katten. Flierefluitend liep hij genietend over straat. Nadat hij na de eerste nacht buiten niet 'thuis geweest was' waren wij al ongerust en gingen we schuddend met een pak brokjes door de wijk. Een dag later stond de schobbejak voor de deur waarna hij een halve etmaal binnen heeft liggen slapen. Dat zal een enerverende tocht geweest zijn?

De deur hier thuis was niet de enige deur waar hij vaak kwam. In menig huis in onze omgeving hebben wij Spike al (meerdere malen) op moeten halen. Hij vond dan ergens een lekker plekje om te liggen op een bed of achter een raam in het zonnetje. Maar je denkt toch niet dat hij zich weg laat jagen?! Alleen Vinceprins, Vincevrouw of de stofzuiger kon hem dan het huis uit krijgen. Onze buren hebben 3 weken geleden zelfs een apart nieuw kattenluikje gekregen, welke werkt op een magneet zodat Spike daar niet meer naar binnen kan. Daar kwam hij soms wel meerdere malen per dag. Sindsdien is hij weer vaak bij ons binnen en ging het goed; we hadden onze eigen kat weer een beetje terug.

Het gevalletje poep en plas in de nieuw aangelegde tuin staat mij ook nog goed bij. Peper, satéprikkers en prikkeldraad is er voor nodig geweest om ervoor te zorgen dat de KillerCat niet meer in zijn eigen tuin scheet. Je begrijpt misschien wel dat je van zo'n kat ook wel eens moedeloos wordt en wel eens zijn nek om wil draaien maar achteraf zijn dat dingen die typisch Spike maken zoals die was met zijn streken. Ja inderdaad je leest het goed ... was.

Afgelopen maandagochtend staken zijn staart en uitgestrekte achterpoten nét niet onder onze auto uit. Voor het eerst sinds dat ik Spike ken zag ik het rode puntje van zijn staart niet meer bewegen. Wat krijgen we nou? Is hij gewond? Heeft iemand Spike het huis uitgeschopt en onder onze auto gelegd? De meeste mensen wisten inmiddels wel waar Spike thuis hoorde. Aan de achterkant kon ik niets zien maar hij reageerde nergens op. Het was alsof ik mijn bewustzijn in de 'standbij modus' schakelde maar van binnen wist ik al hoe de zaak er voor stond. Ik liep naar de rechter voorband van de auto... op mijn knieën keek ik onder de auto naar zijn koppie. Eén oog bijna dicht en de ander nog open ... bloed aan zijn pootje en uit zijn bek. Spike was dood en lag languit onder onze auto.

Wat krijgen we nou? Spike dood? Hoe kan dat nou? Diezelfde middag kon ik terecht bij de dierenarts. In een grote bananendoos zat onze dode kat. Voor de zekerheid deed ik nog een krantje over het gat in de deksel voor het geval er een klein kind bij de dierenarts in de wachtkamer zou zijn. Dat was achteraf maar goed ook. De dierenarts onderzocht Spike op uitwendig letsel en zag dat de nagels van zijn achterpoten nagenoeg weggesleten waren en dat er een hoektand was afgebroken. "Typisch voor katten die zijn aangereden" vertelde hij. "De kat zet zich schrap voor de klap en door de klap slijten zijn nagels af aan de straat". Op de vraag hoe hij dan 'zo netjes' onder onze auto kon liggen was hij ook duidelijk: "Helaas zal hij niet meteen dood zijn geweest en heeft hij nog een vertrouwd plekje kunnen vinden om daar te sterven".

Onze sterke trotse Spike. Aangereden door een auto. Waarom kon je niet gewoon een binnenkat zijn? Heb ik er spijt van dat we hem naar buiten heb laten gaan? Ja. Had je een andere oplossing geweten? Nee. Dag Spike. Junior denkt dat je in de poezenhemel bent. Hou je taai makker.

een homage aan KillerCat Spike

vrijdag 30 oktober 2009

Gedoe.

Vinceprinses: "Het is dat mijn vader met de fiets wil. Van mij had het niet gehoeven ..."

woensdag 28 oktober 2009

Schoolmelk in de koffie.

Zo sta je aan de wieg en zo sta je in een school om een schoolkeuze te maken voor Vinceprins jr. Na eerst even de website van de 'inspectie van het onderwijs' geraadpleegd te hebben, maakte we een afspraak bij twee scholen in de buurt.

De ene school zie je aan de linkerzijde van het schoolplein en de andere school zie je aan de rechterzijde van het schoolplein. Allebei de scholen zijn nagenoeg hetzelfde. Niet iedereen is het daar mee eens wanneer je veel waarde hecht aan de Katholieke of Christelijke opvatting van beide scholen. Katholiek is doorgaans minder 'zwaar' dan een Christelijke school maar zo zwaar is deze Christelijke school ook weer niet.

Het ontvangst op beide scholen was prettig. De school aan de linkerzijde van het schoolplein oogde wat minder ruim opgezet en wat 'rommeliger'. Het gesprek was daarentegen wat vrijer. De school aan de rechterzijde van het schoolplein was ruimer opgezet en had veel meer raamoppervlak (dus meer licht van buiten kwam naar binnen) en zag er netter / opgeruimder uit. Het ontvangst was prettig maar iets zakelijker.

Het zijn kleine details waar wij onze keuze op gaan baseren omdat ze allebei nagenoeg op dezelfde wijze de zorg aan het kind verlenen: de koffie was links van het schoolplein lekkerder! (ook belangrijk in verband met de ouderavonden) Laat ze beide in iedergeval de onderstaande foto's (van junior) maar niet zien want dan zal het aanmelden vast een probleem worden ..... (je weet wel; gaat over Darwin enzo)

Het onderstaande aapje leefde zo rond de 21e eeuw !

zondag 25 oktober 2009

One Brugge te ver.

Nadat wij gisteren trachtte een wandelroute langs allerlei bezienswaardigheden te maken en deze halverwege moesten afbreken vanwege onze fysieke gesteldheid, liepen wij (strompelend) terug naar ons hotel. Even liggen ... even slapen ... Trek hadden wij nog steed niet. De lucht van het uitgebreide ontbijt in het hotel van gebakken ei, spek en worst deed mijn maag omkeren. Een broodje honing en kopje thee bleef godzijdank binnen. Zelfs koffie was een ziekelijke gedachte (en dan is het menes bij Vinceprins!)

Maar wat moesten wij nou 's avonds gaan eten? Een restaurant konden we nog niet aan. Dankzij de receptioniste liepen wij (strompelend) naar een plaatselijke supermarkt waar wij wat bouillon soep kochten en een brioche brood. Dat werd ons avondeten. Wel lekker goedkoop, dat wel.

Omdat we toch wel iets gezien hebben onderstaand een paar foto's van Brugge. Klik op de afbeelding voor een kleine vergroting.


Bovenstaande foto is overigens vrijdag genomen want zaterdag was het 'but' weer.


Ook hier nog mooi weer ...



Heerlijk met dit weer een rondvaart door het open riool in Brugge.



Als je goed kijkt zie je een Belgische 'drol' in het water drijven.



Hier is het weer saai en slecht en is het inderdaad zaterdag. Eén van de twee pleinen in Brugge. Deze grenst aan het stadhuis.


Zwanen in het water en een rondvaartboot.

Allemaal 'zusterhuisjes' rondom een plein om de kerk (vandaar de uitdrukking 'rondje om de kerk')

Van het ontbijt vanochtend konden we wel goed genieten. Helaas zat ik al snel vol en durfde ik mijn ingewanden nog niet tot het uiterste te belasten. Daarna besloten we onze spullen in te pakken en via een toeristische route (via Zeeland en de Westerscheldetunnel) terug naar Zuid-Holland te rijden. Het was prachtig weer om te rijden. Het is overigens wel aan te raden om met navigatie door het centrum van Brugge te rijden met al die éénrichtingswegen.

klik op de panoramafoto voor een vergroting van onze hotelkamer

Eenmaal thuis werden we weer verenigd met de kids die in de watten waren gelegd door opa en oma. Dat kost ons een week om ze weer in het gareel te krijgen (interne mededeling voor opa en oma: dit is een grapje)

Toch jammer dat Willem de eerste heeft toegestaan 'België' zich af te laten scheiden van Holland. Ondanks dat men andere opvattingen heeft over onderhoud aan wegen en sommige huizen is het wél een mooi land(schap) met veel historie en (oud Nederlandsch) cultuur. België is nog maar 179 jaar en 21 dagen onafhankelijk!

Zouden we niet een stukje van het Noorden kunnen ruilen voor wat meer Zuiden? Alhoewel, de Waddeneilanden zijn ook mooi!

zaterdag 24 oktober 2009

Ochtendgloren?

Na een kort nachtje slaap en zelfs twee keer boven de pot te hebben gehangen is het nu tijd om uit bed te stappen. Zijn we een weekend weg zonder de kids ... slapen we nog kat (met een u). We hebben wel een vermoeden waar we 'iets verkeerd gegeten hebben'.

Goed, we gaan maar eens naar beneden voor het ontbijt om te zien of een broodje en een kopje thee worden geaccepteerd door onze magen.

Bij het openen van de gordijnen zagen wij een andere bui al hangen. Gelukkig hebben we een paraplu bij ons...

WC eend.

Na (allebei) boven de toiletpot te hebben gehangen, proberen we hier in Brugge nog wat nachtrust te pakken ... burp.

vrijdag 23 oktober 2009

Belgisch internep.

Met 20 minuten vertraging zijn we aangekomen in Brugge (Belgium). Goed weer, leuk stadje en op het eerste gezicht een net hotel met GRATIS internep. Ja ja, de receptioniste wist heus wel dat ik een zuinige Hollander ben toen ik vroeg om de instellingen voor gebruik van het GRATIS draadloze internep.

Zojuist heb ik de pda ingesteld dus hier volgen de eerste foto's. P.S.: wordt lekker nat weer morgen!

Weekend overBRUGGEn.

Als het mogelijk is proberen Vinceprins en Vincevrouw één keer per jaar een weekendje weg te gaan zonder de kinderen. Even uitslapen (hoewel je tóch wel vóór achten wakker wordt omdat je al oude betrouwbare klok zich automatisch heeft aangepast aan het ouderschap), even alleen samen met je vrouw (hoewel je toch telkens aan de kinderen moet denken omdat je die lieve bekkies mist) en even ontspannen en één ding tegelijk. Kinderen denken soms dat je vier handen hebt. Of ligt het aan de ouder(s) die té veel tegelijk willen doen? hmmmm ... zo had ik er nog niet over na gedacht.

Goed, het maakt niet uit. Gewoon even weg en relaxen. Voor de kids en de katten hebben we goede oppas (waarvoor dank aan het thuisfront)
We wilden eerst naar Londen met de Eurostar. Maar omdat we nog maar 3 weken van tevoren wilde reserveren was een retourtje al opgelopen naar € 428,-. Dat was buiten het budget. Dus werd het een retourtje Brugge met de occasion. We verblijven in een hotel in het centrum van Brugge.

Zwembad, sauna en fitness in het hotel inclusief ontbijt. (lekker bunkeren 's ochtends en er daarna weer af sporten in de fitnessruimte) We plannen niets en mogen alles. Als het goed is gaat de klok nog een uur terug van het weekend. Dus hebben we extra waar voor ons geld in het hotel! Wij Hollanders blijven zuinig hé? Die Belgen weten huis wel waarom wij voor dit weekend gekozen hebben!

Als het goed is is er wifi beschikbaar in het hotel dus let op nieuwe berichten.

Wij gaan er vandoor+ op naar het land van K3 !!!

maandag 19 oktober 2009

Kattenpoep.

Nadat wij dachten dat de "war against cat shit-terror" was gewonnen door Vinceprins is deze vorm van kattenterrorisme toch weer opgelaaid in de woonwijk bij huize Vinceprins.

Na het strooien van peper, het plaatsen van satéprikkers en het uitrollen van prikkeldraad dachten wij dat 'KillerCat' Spike eieren voor zijn geld had gekozen en een nieuwe schijtplek had gevonden in een gemeenteperkje of bij iemand anders in de tuin (die wij toch niet aardig vinden).

Maar nee niets dan dat is waar: nadat er vanuit de hele wijk 'klachten' zijn binnegekomen van vreemde vogelpoep op auto's weten wij wat deze 'vreemde vogelpoep nu inhoud: kattenschijt!!!
Jawel, nadat de 'KillerCat' geen geschikte plek kon vinden om te poepen heeft hij ervoor gekozen om bovenop auto's te poepen. Om het enigszins nog positief te benaderen is het voordeel dat niemand in de schijt van onze kat stapt. Dat vinden wij dan ook weer niet nodig en is een geluk bij ongeluk.
kijk 'm eens "persen"


Achteraf heeft hij het al eens eerder geprobeerd ...

Maar goed, die vieze schijt moet natuurlijk wel van de auto's af in de wijk. Menig buurtbewoner heeft al een advocaat in de arm genomen. Gelukkig is junior al oud genoeg om het één en ander zelf te kunnen. Misschien dat we de eerste twee auto's samen moeten doen, daarna kan hij het wel alleen.

Hij betaald (nog) geen kostgeld dus mag hij wel wat terug doen voor kost en inwoning.

Nu kan junior nog lachen maar na 32 auto's van andere bewoners in de wijk zal hij het wel niet zo leuk meer vinden ...

"Je zusje is nog wat te klein om te helpen jongen. Goed, nu even doorgaan; kan papa nog even verder met andere zaken ..."

donderdag 15 oktober 2009

Kat van huis.

Als de kat van huis is (lees: junior een tukkie doet) dansen de muizen ....
Als Vins'prinses maar van papa's laptop af blijft! (er zijn binnen Europa toch echt nog wel grenzen)

woensdag 14 oktober 2009

Hiep hiep hiep taart.

Vandaag is Vinceprins' moeder jarig. Een oma van 56 lentes jong. Toen ik dit aan Vinceprinses vertelde was ze erg enthousiast:

YEAH! OMA IS JARIG.....

HIEPERDEPIEP HOERA ...

HIEPERDEPIEP HOERA ...


HIEPERDEPIEP HOERA ...

hoera ...

en nu wil ik TAART !